Volg de bloei van de reuzenaronskelk vanuit je kot

Over een paar dagen zal de reuzenaronskelk (Amorphophallus titanum) weer de show stelen in Plantentuin Meise! Helaas is het Plantenpaleis, en dus ook de serre waar de reuzenaronskelk staat, voor het publiek gesloten. Maar dankzij de livestream kan je het gebeuren van thuis volgen: beeld zonder geur!

De reuzenaronskelk, de ster van de Plantentuin heeft sinds 2008 duizenden bezoekers gelokt, die de grootste ‘bloem’ ter wereld zijn komen bewonderen. De bloei is een uitzonderlijke gebeurtenis als je bedenkt dat de plant slechts 72 uur lang bloeit en een bijzondere, stinkende geur afgeeft die in zijn natuurlijke omgeving in de tropische bossen van Sumatra bestuivers moet aantrekken.

De plant eist een hoge luchtvochtigheid en een constante warmte van minstens 24°C. In één groeiseizoen produceert de grote knol, die tot 130 kg zwaar kan worden, ofwel een enorm blad van 2 tot 6 m hoog, ofwel een reusachtige ‘bloem’ van 1,5 tot 3 m hoog.

Een schaamteloze plant

De bloeiwijze bestaat uit een gigantische rechtopstaande gelige bloeikolf – de wetenschappelijke naam Amorphophallus titanum betekent letterlijk misvormde reuzenpenis – omgeven door een donkerrood schutblad met sierlijke plooitjes. Aan de voet van de bloeikolf bevindt zich een band van kleine rozige vrouwelijke bloemen en daar boven een strook lichtgele mannelijke bloempjes. Zodra de vrouwelijke bloempjes rijp zijn voor bestuiving, zal de bloeikolf opwarmen en begint hij een wansmakelijke geur te verspreiden die het midden houdt tussen een kadaver, ranzige kaas en rotte vis. Daarom noemen de Indonesiërs hem trouwens de ‘lijkenplant’.

Door de aasgeur worden van heinde en ver zweetbijen aangetrokken, die een kadaver menen te vinden. Sommigen hebben net een andere, veraf gelegen reuzenaronskelk bezocht en zijn bedekt met stuifmeel. Ze dalen diep af in de bloeiwijze en bestuiven zo de vrouwelijk bloemetjes. De vorm van de bloeiwijze verhindert dat ze onmiddellijk weer ontsnappen. Vele uren later zijn de mannelijke bloempjes rijp en geven hun stuifmeel af. De bepoederde bijen gaan dan op de geur af van een andere reuzenaronskelk kilometers ver weg en het verhaal herhaalt zich. De bevruchte vrouwelijke bloempjes groeien uit tot rode bessen die door vogels worden gegeten. Deze verspreiden via hun uitweerpselen de zaden.

Tiende keer in bloei

De eerste bloei van een reuzenaronskelk in ons land vond plaats van 5 tot 7 augustus 2008. Intussen is het de tiende maal dat deze plant in bloei staat in de Plantentuin in Meise.

Helaas is het Plantenpaleis, en dus ook de serre waar de reuzenaronskelk staat, voor het publiek gesloten, ten gevolge van covid-19 en de veiligheidsmaatregelen waartoe de Nationale Veiligheidsraad heeft beslist. Het zou echter jammer zijn om het publiek niet te laten genieten van deze uitzonderlijke bloei. Daarom gaat Plantentuin Meise dit moment delen... via livestream! Vanuit je eigen woonkamer kan je de opening van de bloem live en uur na uur volgen! Met beeld zonder de geur.