Het begrip sociale woning doet vaak spontaan aan saaie rijwoningen en grijze betondozen denken, buurten zonder ziel, die iets weg hebben van menselijke kippenfarms. Toch is woonarchitectuur voor bescheiden inkomens lang niet altijd karakterloos en deprimerend. De wil om minderbegoeden een dak boven het hoofd te geven, heeft ook mooie, esthetisch geslaagde woondromen opgeleverd. Het Brussels Gewest telt nog enkele tuinwijken. Die werden vanaf de jaren '20 gebouwd en vormen vandaag vreemde eilandjes van tijdloze charme, waar huizen en veel groen mekaar afwisselen.
...