Reizen met onbekende bestemming!

Een beetje inspraak heb je wel. Je kan kiezen uit drie reisformules. Omdat ik toch op veilig wil spelen, opteer ik voor de citytrip: een stad, daar kan niets mis mee gaan. Dan volgt een uitgebreide vragenlijst: hou ik van wellness, gastronomie, sport, cultuur? Welke steden vooral niet en, o ja, een resort of een charmehotel? Ik vink cultuur, wellness en charmehotel aan. De data worden wel afgesproken. Want een moderne vrouw moet toch een béétje kunnen plannen.Enkele weken voor afreis zit een verzegelde envelop in de bus met een grote stempel Mystery Travel. Ik kan enige opwinding niet onderdrukken. Ik blijk een rebus te moeten oplossen: 8 uur, luchthaven Zaventem voor het avontuur naar het onbekende, zegt de ontcijfering. Er zit ook een klein kaartje bij. Daarop staat wat er in de bagage moet: stapschoenen, tandenborstel, zwemgerief. Een indicatie voor de bestemming? Kleding voor temperaturen tussen 6 en 16 graden. Het wordt dus geen écht zuiderse stad. Verder is het wachten op de volgende tip.Niet zoveel later volgt een mysterieus pakket met daarin mascotte Marco Polo en twee geheimzinnige foto's. Op die foto's strandstoelen en een middeleeuwse toren. De speurder in mij wordt wakker. Ik sla aan het googelen, weliswaar met bitter weinig aanknopingspunten, maar met des te meer fanatisme. Misschien ben ik toch niet het type om mij te laten leiden naar het onbekende?Enkele dagen voor de afreis - de spanning wordt nu stilaan ongemakkelijk, waar vlieg ik in hemelsnaam naartoe? - komt het finale pakket met daarin het grote mysterie: de bestemming. Openmaken? Of toch maar niet?Ik hou het niet meer vol: in de taxi richting luchthaven, scheur ik de envelop ruw open. Het avontuur gaat naar: Vilnius, Litouwen! Ik moet toegeven dat dit een stad is die niet op mijn bucketlist staat. Wat zou er te zien zijn? En hoelang is het vliegen? Twee vluchten blijk ik voor de boeg te hebben: eerst naar Warschau, dan naar Vilnius. Onder mijn arm nog een paar pakjes die ik pas tijdens de trip mag openmaken. Het eerste op het vliegtuig. Can't wait! Het bevat toeristische informatie, zodat ik toch niet helemaal onbeslagen op het ijs kom. Een mini-envelopje mag pas open eenmaal op de hotelkamer. Een massage in de spa van het hotel! Een welkom geschenk in het koude Litouwen. Voor de spa dient dus dat zwemgerief. De strandstoelen van de mysterieuze foto staan in de tuin van het hotel. Weliswaar bestemd voor warmere dagen.De volgende verrassing laat zich raden bij het ontbijt: een gids! Gelukkig. Ze wacht bij de rivier de Neris, waar stevige regenvlagen de toeristen geselen. "Jullie weten toch wat Lietuva of Litouwen betekent?", steekt de gids van wal. "Land van de regen." Het is hier zelden droog! Misschien had ik wel 'droge bestemming' moeten vermelden? Gelukkig bulkt het er van de hippe koffiebars waar onze gids ons op het droge kan vertellen over haar Vilnius. De hoofdstad van Litouwen telt slechts 65.000 inwoners. Er zijn ook maar drie miljoen Litouwers, die sinds 2000 deel uitmaken van de EU. We zitten aan de levendige hoofdlaan Gediminas, genoemd naar groothertog Gediminas die de stad stichtte in 1323. Hier bevinden zich de overheidsdiensten, theaters, restaurants en winkels. Je moet hier vooral naar boven kijken, want ze zijn gevestigd in prachtige 19de-eeuwse panden. Een enkel gebouw herinnert nog aan de sombere sovjetperiode, zoals het voormalige hoofdkwartier van de KGB, nu een museum.Overal in de stad laten kleine witte engeltjes de grijze lucht oplichten. Het zijn de laag vliegende engeltjes van Vilnius, gemaakt door hedendaags kunstenaar Vaidotos Ramoska. Ik heb nooit van hem gehoord. Hebben ze dan een betekenis? Ze geven aan dat in Vilnius je dromen misschien uitkomen, klinkt het. Met die hoopvolle boodschap lopen we tot op het kathedraalplein. De St. Stanislav en St. Vladislav-kathedraal, een bronzen Gediminas, het Groothertogelijk Paleis en daarboven de Gediminastoren - van de foto! - kijken imposant uit over het centrale plein, waar kleine bronzen voetstappen onze aandacht trekken. Ze dateren uit 1989 en getuigen van het protest tegen de Sovjetoverheersing. Je vindt ze ook in de zustersteden Riga en Tallin. Samen vormen ze de Baltische Weg. Onderweg vallen ons de vele kerken op, 40 zijn er in het kleine Vilnius, ondanks het feit dat de Sovjets 50 jaar lang religie verboden. Intussen groeien en bloeien hier weer verschillende godsdiensten.Het middeleeuwse Vilnius met vele kleine huisjes en patio's contrasteert met de Gediminaswijk. Onze gids moedigt ons aan her en der poortjes open te duwen. We komen door Literatu, een straat gewijd aan de Litouwse schrijvers. Weerom besef ik dat ik eigenlijk niets af weet van de cultuur in deze nochtans Europese stad. Ze brengt ons bij ons eindpunt, het neoclassistische stadhuis, bijna zo imposant als het presidentieel paleis even verderop, waar de vrouwelijke president Dalia Grybauskait regeert. Het stadhuisplein is de meest prestigieuze plek in Vilnius. In de voormalige gildenhuizen hebben designermerken een stek gevonden. Vandaar sta je in een paar passen in de Joodse wijk, met kleine ontwerpers, de betere restaurants en uiteraard juweliers. Tot begin 20ste eeuw was bijna de helft van de stad joods. Vandaag wonen er Russen, Polen en Litouwers in Vilnius en is de voertaal Litouws.Tot slot ligt nog één mysterieus envelopje te wachten om geopend te worden. Het verrassingsconcept loopt tot het einde van de reis en dus mag het pas de laatste dag open: er zit een ticket in. Dress up! luidt de boodschap, en zet koers naar de Nationale Opera, want daar wordt vanavond de Bolero van Ravel opgevoerd. Een afsluiter in stijl!Om zes uur 's ochtends overdenk ik tijdens mijn terugvlucht de verrassingstrip. Zou ik spontaan naar Vilnius reizen? Nee, wellicht niet. Ben ik blij dat ik er toch geweest ben. Ja! Want ik heb een stad, een land en een cultuur leren kennen die eigenlijk dichtbij liggen, maar waar ik nagenoeg niets van af wist. Voldeed de verrassing aan mijn verwachtingen? Er zat een klein beetje cultuur in en een beetje wellness. Maar vooral veel spanning en opwinding bij het openen van alweer een mysterieuze envelop!