Onderweg bots je op een twintigtal werken van o.a. Luc Tuymans, Carl De Keyzer, David Claerbout en Peter Verhelst. Maar het zijn vooral geluidskunstenaars die de traphallen en de backstage inpalmen. Je passeert klokken waarin bijen lijken te zoemen en een elektron...
Onderweg bots je op een twintigtal werken van o.a. Luc Tuymans, Carl De Keyzer, David Claerbout en Peter Verhelst. Maar het zijn vooral geluidskunstenaars die de traphallen en de backstage inpalmen. Je passeert klokken waarin bijen lijken te zoemen en een elektronisch gedicht, oorspronkelijk ontworpen voor Expo 58. Het geluid lijkt van alle kanten te komen. Bijna boven mag je zelf aan de slag in twee klankinstallaties. Vier metalen palen die reageren op de weerstand van je huid maken dat je oneindig veel composities kan maken afhankelijk van je lichaamswarmte, of je de staven zacht of hard aanraakt, waar je je handen zet,... Voor je het weet ben je een half uur aan het componeren. De tweede installatie is een soort schild, opgebouwd met 108 tegeltjes die elk een klank of korte compositie laten horen. Aan jou om verschillende klanken aan elkaar te plakken tot unieke muziekstukken. Leuk ook dat je onderweg een inkijk krijgt in de grote concertzaal en de kamermuziekzaal. Met een beetje geluk kan je een repetitie van een dans- of muziekvoorstelling meepikken. Het gebouw is ook zo geconstrueerd dat je geregeld verrast wordt met een prachtig zicht op de stad, met het dakterras als apotheose.
