Met een Segway door Brussel

In Brussel, Antwerpen, Brugge en Namen zullen we deze zomer meer dan vroeger groepjes mensen traag en geluidloos zien voorbijrijden op een Segway. Plusmagazine.be reed mee met een tocht in Brussel.

Het blijft een vreemd gezicht, de rij van een tiental mensen die netjes achter elkaar op het trottoir vrijwel geluidloos voorbijrijden, rechtopstaand op een Segway. Deze zomer zullen we dat beeld vaker zien want het aantal mogelijkheden om mee te rijden met een segwaytocht is nu groter dan in de voorbije jaren. In een uitzending van het VRT-journaal hoorden we dat voetgangers en fietsers niet zo gelukkig zijn met die “voortbewegingstoestellen” op het trottoir en het fietspad. Tijd dus om het zelf eens uit te proberen.

Ik ben blij dat ik op onze startplaats (het verkeersvrije Spanjeplein hartje Brussel) de kans krijg om eerst tien minuten te oefenen op mijn vreemde tweewieler. De Segway ziet eruit als een plank met twee wielen, een stang en een stuur, maar in feite is hij een slim en elektronisch aangedreven wonder op lithiumbatterijen dat zichzelf in evenwicht houdt en corrigeert dankzij een batterij sensoren.

Evenwicht houden!

Iedereen kan ermee rijden, begint onze begeleider enthousiast de initiatie. Je houdt het stuur met je twee handen vast en stapt op de plank. Door je lichaam schuin voorover te hellen zet het toestel zich automatisch in beweging. Hoe schuiner je voorover buigt, hoe sneller hij gaat. Wil je trager rijden, dan kom je weer wat rechter. Om te remmen ga je helemaal rechtop staan. En als dat remmen heel snel moet gebeuren, buig je door je knieën. Om naar links of rechts te gaan draai je je lichaam gewoon in de gewenste richting, het toestel volgt vanzelf. Hel je je lichaam naar achteren, dan rijdt de Segway ook achteruit.

Dat klopt allemaal, maar in de eerste seconden op de plank heb ik hetzelfde gevoel als indertijd op de evenwichtsbalk tijdens de turnles: help, ik ga hieraf vallen (en vaak gebeurde dat ook). Je eerste schrik overwinnen is de boodschap en durven vooroverbuigen om te starten. Eens dat gebeurd is, lukken het rijden, draaien en remmen al snel aardig. Ter plaatsen halt houden en van het vehikel stappen is echter meer tricky. Je moet je lichaam en de stuurstang echt mooi rechtop houden, dan weet de Segway dat hij stil moet blijven. Segwayrijden is de eerste tien minuten een oefening in evenwicht houden.

Op het trottoir

De toestellen kunnen tot 35 km per uur rijden, maar de onze zijn zo afgesteld dat ze nooit sneller dan 10 km/uur gaan, vertelt de begeleider. Tegen die snelheid mogen we van de wegcode op het trottoir rijden, zegt hij om mogelijke kritiek in de kiem te smoren.

Een groot deel van onze tocht zullen we inderdaad op de stoep blijven. De kritiek van de voetgangers blijkt al snel niet helemaal onterecht. De Segways waarmee we rijden, hebben geen bel. En als voetgangers voor ons uitlopen, is aan hun gedrag duidelijk te zien dat ze ons niet horen aankomen. Een Segway is zo geluidsarm dat zijn zoeven helemaal overstemd wordt door de stads- en verkeersgeluiden. Om die reden gebeuren segwaytochten in ons land altijd onder begeleiding. De begeleider die als eerste rijdt, is gelukkig wel voorzien van een bel. De waarheid gebiedt ook te schrijven dat de meeste voetgangers en andere weggebruikers sympathiek op onze ecologische verschijning reageren. Auto’s geven ons vaak voorrang en voetgangers zetten geregeld lachend een stap opzij.

Het duurt niet zo lang of ik rijd met steeds meer vertrouwen op mijn plank. Ook het blijven staan op de plaatsen waar de gids wat korte uitleg geeft, lukt steeds beter. Langzaam kijk ik steeds minder naar mijn vehikel en meer naar de stad en de monumenten. Ook het laveren tussen paaltjes, over zebrapaden en op en af de stoep worden almaar leuker. Het genieten kan beginnen.

Bijna als een Romeinse triomfator rijd ik mensen voorbij en bedenk ik dat een Segway ideaal zou zijn om te zwaaien naar de stadsfiles. Als ik verder vooroverbuig, heb ik trouwens de indruk dat mijn tweewieler toch veel sneller dan 10 km/uur gaat rijden. En dat lijkt me niet meer zo veilig voor de voetgangers die ik passeer.

In de Marollen

De tocht voert ons over de Kunstberg via de Regentschapsstraat naar de esplanade aan het justitiepaleis. Onderweg verneem ik waarom Bozar zulk een grote kelder heeft, waarom de klok van het kerkje aan het Koningsplein jarenlang bewust de tijd tien minuten te laat aangaf en wie de schieven architect van het justitiepaleis was.

Van de esplanade dalen we af naar de Marollen. Een rij Segways in de volkse straatjes is geen alledaags gezicht. Het af- en opstappen gaat vlot wanneer we voor een glaasje halt houden op het terras van L’Arrière-Pays, een bar-restaurant zonder kapsones naast de Miniemenkerk op de hoek van de “Zeekestroet”.

Wanneer we de Zavel naderen moeten we steeds voorzichtiger manoeuvreren tussen voetgangers. Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom we hier niet op de weg gaan rijden. Een tweede stop brengt ons binnen bij Marcolini. De man achter de toog vertelt hoe de beroemde patissier zelf in de hele wereld op zoek gaat naar de beste producenten van cacaobonen en andere ingrediënten. De vier proevertjes toveren een verrukte glimlach op het gezicht van alle deelnemers.

Door de mensendrukte is al onze aandacht nodig wanneer we in de verkeersvrije straatjes naar de Grote Markt rijden. Terwijl we daar uitleg krijgen over de unieke schoonheid van het plein, worden we zelf een toeristische attractie. We worden even vaak gefotografeerd als het stadhuis.
Op het einde van de tocht neem ik met een beetje spijt afscheid van mijn tweewieler. Op een uur tijd is hij voor mij uitgegroeid tot een aangenaam stadsvervoermiddel. Jammer toch dat dit elektronische juweel in aankoop al snel zo’n ? 5.900 kost. En misschien is hij in de winter of op regendagen toch wat minder praktisch. Maar voor een zomerse citytrip lijkt hij geknipt. Al zou een bel of een toeter zeker welkom zijn en liefst verplicht worden.

Praktisch

• In Brussel en Antwerpen organiseert Segwaytour tot 30 september begeleide tochten van 2 uur op woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Ze vertrekken telkens om 11, 14 en 16.30 uur. Plaats van afspraak: de toeristische dienst op de Grote Markt (zowel in Brussel als in Antwerpen). Deelneming: ? 39. Voor info en boeking: www.belgium-segwaytour.com en e-mail info@belgium-segwaytour.be. Boeken kan tot de dag voordien, op de dag zelf kunt u terecht bij de toeristische dienst op de Grote Markt in beide steden.
• De standaardtocht leidt langs de grote bezienswaardigheden in het centrum van beide steden, maar op aanvraag zijn ook thematochten mogelijk (een art nouveautour, een kunstparcours, een gastronomische tour...).
• In Brugge kunt u meerijden met een begeleide segwaytocht georganiseerd door Moment. Voor een stadstour betaalt u ? 30 voor 1 uur en ? 45 voor 2 uur. Ook thematochten zijn mogelijk. Voor info en boeking: tel. 050 688770 of 0495 906060 en www.segwaybrugge.be.
• In Namen kunt u boeken bij Segwaynam (tel. 0475 661447 en www.segwaynam.be). Begeleide toeristische tochten zijn het hele jaar door mogelijk. Tarief: ? 16 voor oe uur, ? 30 voor 1 uur en ? 45 voor 2 uur.
• De persoonlijke vereisten om te kunnen meerijden verschillen volgens de organisatie. In Brussel en Antwerpen moet u minstens 16 jaar oud zijn, minimum 40 kg en maximum 113 kg wegen. In Brugge moet u “kunnen deelnemen aan het verkeer” en minimum 45 kg en maximum 110 kg wegen. In Namen: minimum 12 jaar, een maximaal lichaamsgewicht van 120 kg en de verplichting een helm en een fluohesje te dragen.