Leen Demaré: De traagheid van de seventies mag terugkeren

Precies vijftig jaar geleden begonnen de jaren zeventig. De kleine Leen Demaré was toen acht jaar. Anno 2020 en een hele radiocarrière later blikt ze terug op die tijd in het boek ‘Scoubidou’.

Even ter herinnering: de seventies, dat waren de jaren van oranje behangpapier, olifantenpijpen en het Farrah Fawcett-kapsel. Watergate, De Collega’s, Dallas, disco en punk, de scoubidou en de View-Master. Een mens zou voor minder nostalgisch worden.

Waarom wil je precies dit tijdperk laten herleven?

LD: De jaren ’70 waren mijn kinderjaren, de tijd waarin ik ben opgegroeid. Ik was acht in 1970, 18 in 1980. Ik denk dat dit altijd de periode van je leven is waarop je met de meeste nostalgie terugkijkt. Maar het is meer dan dat. We -want ik heb het boek samen gemaakt met auteur Filip Osselaer- hebben een aantal bekende mensen uit die tijd geïnterviewd. Dat levert heel veel verhalen en anekdotes op. Het frist eigenlijk een stukje geschiedenis op. Er komen dingen in aan bod waarvan je denkt: hoe zat dat alweer? Het is als een fotoalbum. Want het gaat om onze persoonlijke greep uit het tijdperk.

Wat is jouw dierbaarste herinnering aan de seventies?

Het gevoel van zorgeloosheid, traagheid. Alles was minder druk en eenvoudiger.

Had dat te maken met het tijdperk of het feit dat je kind was?

Waarschijnlijk met beide. Maar vele mensen die de seventies hebben meegemaakt, ook diegenen die toen al volwassen waren, zeggen hetzelfde. Neem nu traagheid: wij moesten twee weken wachten alvorens de volgende aflevering van ons favoriete feuilleton werd uitgezonden. Of sommige stripverhaaltjes in de krant verschenen maar één keer per week. Je moest dan zeven dagen geduld oefenen voor het vervolg.

Als je iets uit die tijd kon terugbrengen, wat zou dat dan zijn?

Wel, ik denk toch wel de traagheid, de gezapigheid, relativering.

Zijn we er toch ook op vooruit gegaan in die vijftig jaar?

Ja, natuurlijk. Het digitale tijdperk is fantastisch en biedt ontzettend veel voordelen, ook al betekent dit dat het leven drukker is en we minder geduld kunnen opbrengen.

Je seventiesproject is nostalgisch, je werkt voor Radio Nostalgie? Ligt nostalgie in je aard?

Ja, absoluut. Ik ben nu eenmaal een nostalgisch iemand.

Blik je ook graag vooruit?

Ik ben eigenlijk geen grote plannenmaker. Liefst van al leef ik in het hier en nu.

Scoubidou!, Filip Osselaer en Leen Demaré, Borgerhoff & Lamberigts. 24,99 euro.