Lachen met de menopauze

Al voor het derde jaar op rij maken vier vriendinnen in de overgang de scène van het Fakkeltheater onveilig. In de theaterkomedie Vapeurs 3gaan ze samen op cruise en worden geconfronteerd met de typische kwalen. Plus Magazine sprak met actrice Lulu Aertgeerts (56).

PM: Waarin verschilt deze voorstelling van de eerste twee?

Lulu Aertgeerts: De setting is anders. Deze keer trekken Lydia, Katrien, Saskia en Ellen samen op cruise. Het gaat om dezelfde personages als in de vorige voorstellingen, dus je leert ze opnieuw wat beter kennen. Het zijn zeer verschillende types. Ik speel Lydia, die niet oud wil worden en aan plastische chirurgie doet. De andere drie zijn of op zoek naar de liefde, of zitten al te lang in een bestoft huwelijk of hebben een tweede relatie. Samen zorgen ze voor veel hilariteit.

Hoe vermijden jullie de clichés?

Ach, de overgang is gewoon een cliché. Het is een hormonale verandering die elke vrouw doormaakt en sowieso niet origineel is. Wij zijn nu eenmaal geen uitzonderding. We willen deze fase dan ook niet wegsteken, maar ze relativeren en accepteren door er mee te lachen. Herkenbaarheid is dan belangrijk.

Hebben jullie ook geput uit je eigen ervaring?

Ja, natuurlijk. Anekdotes uit ons eigen leven hebben ons geïnspireerd. We hebben er dan ook zelf veel mee gelachen. Maar het is niet alleen billenkletserij. We staan ook stil bij de moeilijkere momenten in de overgang: de twijfel, het verminderd zelfvertrouwen.

Wat vond je zelf het moeilijkste aan die periode?

De moodswings. Je wordt onvoorspelbaar voor jezelf en hebt minder incasseringsvermogen. Aan de andere kant vind ik ouder worden fijn. Mijn kijk op het leven is veranderd. Ik kan beter loslaten. Eens je lichamelijk de werking van de zwaartekracht en je rimpels aanvaard hebt, voelt dat als een bevrijding. De lat voor jonge vrouwen ligt wat betreft hun uiterlijk erg hoog en het is een grote verademing om niet meer de concurrentie te hoeven aangaan.

Welk publiek beogen jullie? Enkel vrouwen in de menopauze?

Uiteraard vrouwen in de menopauze. Maar niet alleen. Bij de vorige voorstellingen hebben we vaak gezien dat ze met hun mannen kwamen. “Ik heb hem meegebracht zodat hij het ook eens van een ander hoort”, klonk het vaak. Grappig is dat de mannen vaak op andere momenten lachen dan de vrouwen in de zaal. Enfin, zo dragen we toch bij tot een voortschrijdend inzicht.