© INGRID HANNES

Historisch logeren in Zweden

Zweden, dat was voor mij die heerlijke jeugdreeks De Kinderen van de Zoutkreek, waarin Pelle en Tjorven en sint-bernardshond Bootsman geweldige pret beleven rond hun zomerhuis op een idyllisch eiland. Het werd tijd voor een echte ontdekkingsreis. Op safari langs vier bijzondere historische hotels in Zweden.

1 Gimo Herrgard

Waals ijzer en het landhuis van de directeur

Historisch logeren in Zweden
© INGRID HANNES

Een half uur nadat we vanuit de luchthaven van Stockholm aangekomen zijn in hotel Gimo Herrgard springen we al vanop het ponton van het badhuis het koele water van het meer in. Het lijkt alsof het hier altijd al was, maar het meer werd in de 17de eeuw uitgegraven om de ijzersmelterijen van waterkracht te voorzien. Heel deze streek werd beïnvloed door de boomende ijzerindustrie, rond 1630 in gang gezet door de Hollandse ondernemer Louis de Geer, die ook Waalse arbeiders naar hier haalde. In het telefoonboek vind je hun sporen terug in de familienamen: De Geer, maar ook Anjou, Bonnevier, Dubois.

Louis de Geer was een echte industriemagnaat en schatrijk. Hij leverde een volledige oorlogsvloot van 31 schepen mét bemanning aan de Zweedse koningin Christina, bezat ijzermijnen, rivieren en bossen, bouwde ijzersmelterijen op zijn landgoederen Österby en Gimo, en wapenfabrieken. De hoogovens van Gimo en Österbybruk liggen al lang stil. Het is nu indrukwekkend industrieel erfgoed. In Gimo kan je zelfs logeren in het prachtige landhuis van de vroegere directeur: Gimo Herrgard. In mijn kamer staat een gigantische tegelkachel te pronken en op de eerste verdieping kijken de grootse salons uit op het park, waar elegante vrouwenbeelden de paden afboorden. Het bospad daarachter leidt naar een strandje. Kinderen springen joelend het water in. Het is hoogzomer.

2 Bjertorp Slott

De art nouveau van Knut Littorin

Historisch logeren in Zweden
© INGRID HANNES

Na een urenlange rit langs uitgestrekte velden en meren belanden we in Kvänum, een dorp ergens tussen het Vaner- en het Vättermeer. Als ik de enorme hal van Bjertorp Slott binnenstap weet ik niet wat ik zie: het grootse Hollywoodiaanse opzet is overweldigend en die indruk wordt nog versterkt door de opgezette beer op de trap. Die schoot bouwheer Knut Littorin in Rusland, zo gaat het gerucht, waar hij jarenlang bestuurder was van de Nobel Oil Company. Naar verluidt vond mevrouw Littorin het huis te klein toen ze het ontwerp zag, dus droeg ze de architect op de ellen om te zetten in meters. Resultaat: een landhuis met kasteelafmetingen, helemaal in Jugendstil. De brede trap in exotisch hout lijkt speciaal gebouwd om dames in avondkledij een dramatische intrede te gunnen. Bjertorp is trouwens nog steeds een gewilde plek voor chique trouwfeesten.

Maitre d’Anders werkt hier al 25 jaar. Hij lijkt de rol van zijn leven te spelen tijdens het diner in de prachtige eetzaal met lusters en mahoniehouten meubels. In zowat elke kamer het portret van een zuinig kijkende Knut Littorin. In 1914, toen het huis klaar was, stuurde hij zijn gezin vanuit Rusland terug naar Zweden. Het waren woelige tijden. Hij vluchtte zelf pas in 1917 met zijn chauffeur de Finse grens over, achtervolgd door bolsjewieken. Om zichzelf te redden wisselde hij van plaats met de arme chauffeur, die vermoord werd. Het Kremlin Salon op Bjertorp zou een exacte kopie zijn van een kamer van de tsaar. Buiten op het terras verspreiden oude rozensoorten hun aroma.

3 Hotel Västana Slott

Een 16de-eeuws landhuis en een jager op groot wild

Historisch logeren in Zweden
© INGRID HANNES

Gränna ligt aan de oever van het Vättermeer, tegenover het eiland Visingsö. En aan de rand van Gränna staat Västana Slott, een 16de-eeuws landhuis, dat nog altijd familiebezit is. Frederik von Otter, de huidige eigenaar, springt gezwind uit zijn kakigroene jeep en beent naar de terrastafel waar ik op hem zit te wachten. Binnen in von Otters voorvaderlijk kasteeltje lijken verschillende tijdperken tegelijk aanwezig: jachttrofeeën, een harnas op de trap, zwaarden aan de muur. In het grote salon een portret van zijn prachtige grootmoeder. Een bronzen paard staat stil aan het raam.

“En dit”, zegt von Otter, terwijl hij wijst naar de foto van een knappe kerel in safari-pak, “dit is mijn grootoom Eric von Otter”. Hij was de erfgenaam van het slot en het grote domein, getrouwd en vader van een dochtertje, maar blijkbaar diep ongelukkig. Op een ochtend in 1913 lag er een briefje op tafel met de woorden: ‘Ben naar Afrika’. Dat was alles. Hij trok op avontuur naar Kenia, en werd daar een white hunter. Een blanke jager op groot wild, bevriend met schrijfster Karen Blixen, die zijn buurvrouw was, en bevrijd van de zorgen om het voorouderlijke kasteel. Een jaar later schrijft hij aan zijn broer: ‘Als ik nu zou terugkeren, zou ik het leven in het wild te erg missen.’ Hij sterft 10 jaar later aan malaria, alleen, in een uithoek van Kenia. Net voor zijn dood noteerde hij: ‘Op dit moment is het lente in Västana. Wat zou ik er niet voor geven om onze groene bomen te zien, het gras en de bloemen... een lente zonder deze verzengende hitte’.

Tussen het landhuis en de bossen loopt sinds enkele jaren de E4. Een autosnelweg, symbolische grens van het heden die dwars door het domein loopt. Ik weet niet of Eric von Otter dit had kunnen verteren. We trekken met Frederiks jeep het woud in, op safari.

4 Vadstena Klosterhotel

Middeleeuws stadje aan het meer

Historisch logeren in Zweden
© INGRID HANNES

We eindigen onze Zweedse trip in Vadstena, een magnifiek middeleeuws stadje aan de rand van het Vättermeer. We dwalen langs de oude wegjes en huizen, het klooster waar ooit de heilige Birgitta haar orde stichtte, het water, en dan is er nog het Klosterhotel van de heerlijke Mathilda Milton. Ze beheert het hotel in gebouwen uit de 13de en 14de eeuw en de prachtig gerestaureerde villa’s, liet een kruiden- en bloementuin aanleggen en bedenkt constant nieuwe projecten. Soms kan het ook voor haar té veel zijn: als een dronken feestvierder die zijn sleutel kwijtspeelde haar midden in de nacht wakker belt, of als ze zuchtend de lege flessen opruimt die gasten van een trouwfeest hebben achtergelaten op de antieke tafel in een van de met zorg ingerichte villa’s.

Aan het meer heerst rust. Families picknicken in het gras en een meisje met haar zo lang als dat van Repelsteeltje voedert broodkruimels aan de zwanen.

Tekst: Greet Van Thienen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content