48 uur in Thessaloniki

Het goud van Alexander de Grote, Byzantijnse kerken en een bruisend uitgaansleven: de hoofdstad van Grieks-Macedonië rijgt de eeuwen moeiteloos aan elkaar.

“Noord en zuid, oost en west. Ze ontmoeten elkaar in Thessaloniki”, hoern we onze vrouwelijke stadsgids vertellen. “Nog altijd is onze stad de voornaamste transitvoor de Balkan. Onze streek, Macedonië, is pas in 1912 van de Turken bevrijd. Daardoor zijn we van nature open en multicultureel ingesteld. En we gaan ontzettend graag uit!”

Kilometerslang strekt de tweede stad van Griekenland zich uit langs een baai, geprangd tussen de zee en de bergen. Een miljoen inwoners en ruim 70.000 studenten zorgen voor een bruisende sfeer. De eerste dag start u het beste met een bezoek aan het Archeologisch museum, gevolgd door een lange wandeling langs de Egnatiaboulevard. Deze centrale ader van de stad volgt de antieke weg die Rome eeuwenlang met Constantinopel verbond. Hier liep de apostel Paulus voor hij zijn brieven aan de Thessalonicenzers schreef.

Aan weerszijden van de boulevard liggen antieke monumenten, Romeinse opgravingen en orthodoxe kerken uit Byzantijnse tijd met gulle hand uitgestrooid. De jeugd van de stad blaast verzamelen aan de voet van de triomfboog van Galerius. De Rotonda, een ronde tempel uit de 4de eeuw na Christus, dient vandaag als kunstgalerij én als kerk. Niet ver daar vandaan is de Agios Pandaleimonaskerk, een juweeltje... De grootste Byzantijnse kerk is de Agia Sofia-kathedraal, de rijkst versierde die van de heilige Apostelen (Agii Apostoli).

In de namiddag is er tijd voor een bezoek aan de oude bovenstad (Anapoli), gelegen op een heuvel. Hier zijn grote delen van de middeleeuwse stadswallen overeind gebleven. Vlakbij de Ottomaanse burchttoren is het uitzicht op de uitdeinende stad de moeite waard. In de doolhof van steile straatjes leefden tot in 1912 de Turkse inwoners.

Op de tweede dag is een bezoek aan de Kapaniwijk met haar oosterse bazaarsfeer een must. Nadien wachten de elegante terrassen van het Aristotelesplein (Platia Aristotelous), het hart van de stad.

In de namiddag brengt de Nikisboulevard, die langs de zee loopt, u vanzelf naar het meest gefotografeerde monument van de stad: de Witte Toren. Deze Ottomaanse toren moest ooit indringers uit de zee afschrikken, maar nu staan verliefde paartjes hier ’s avonds te genieten van de ondergaande zon.

Het goud van Alexander de Grote
Hoe rijk de streek in de glorietijd van de Macedonische koningen was, wordt duidelijk in het Archeologisch Museum. Eén afdeling is gewijd aan verbluffende gouden en vergulde voorwerpen die in graven werden gevonden. Veel zou niet misstaan in eigentijdse juwelierszaken.

Bruisende bazaar
s’Ochtends lijkt de Kapiniwijk op een bazaar in Istanboel. In de overdekte hallen en straatjes prijzen de marktkramers luidruchtig hun waren aan. Van op één van de terrasjes of genietend van een ouzo aan een van de drankstandjes kunt u het gewoel rustig gadeslaan.

Rome in de kelder
De kerk van de Heilige Dimitrios (Agios Dimitrios) is gewijd aan de patroonheilige van de stad. Wanneer u er naar de crypte afdaalt, loopt u ineens rond in antieke catacomben, in een Romeins badhuis en over een antieke straat.