Testament of huwelijkscontract, wat heeft voorrang?

Het gebeurt wel vaker dat een testament geheel of gedeeltelijk in strijd is met een eerder afgesloten huwelijkscontract. Wat heeft in zo’n geval voorrang?

Dat een testament ‘vloekt’ met het huwelijkscontract komt in de praktijk wel meer voor, zeker bij eigenhandig geschreven testamenten. Want wie zo’n testament opmaakt zal daar in de eerste plaats in bepalen hoe hij of zij de erfenis wil geregeld zien, vaak zonder een notaris of jurist te raadplegen.

Wat de meeste mensen wel weten is dat ze bij het opmaken van een testament rekening moeten houden met de reservataire erfdelen. Als er bijvoorbeeld één kind is heeft dat kind sowieso recht op de helft, bij twee kinderen hebben ze elk recht op elk 1/3 en bij drie kinderen of meer moet minstens 3/4 naar de kinderen gaan. Maar wat vaak vergeten wordt, is dat je je testament niet los kan zien van je huwelijkscontract.

Het huwelijkscontract bepaalt immers de samenstelling van een nalatenschap en dus de vraag wie wat krijgt volgens de wettelijke regels. Als beide echtgenoten bijvoorbeeld een verblijvingsbeding (beter gekend als langst-leeft-al-heeft) in hun huwelijkscontract gezet hebben met betrekking tot de goederen uit de huwgemeenschap, dan moet daar rekening mee gehouden worden bij het opmaken van het testament. Met een testament kan je immers je huwelijkscontract niet zomaar opzij schuiven, want dan zou men dat contract eenzijdig wijzigen. Het huwelijkscontract heeft dus voorrang op het testament.