Nalaten aan een kind dat het jouwe niet is

Sinds je een groter deel kan nalaten aan wie je wil, kan je ook gemakkelijker een stief- of zorgkind bevoordelen. Maar je moet er wel actie voor ondernemen. En hoe zit het met de erfbelasting die ze betalen?

Sinds september 2018 kan je meer nalaten aan wie je wil, namelijk de helft van je nalatenschap. Er wordt dus niet meer gekeken naar je aantal kinderen. Dat opent perspectieven in nieuw samengestelde gezinnen of gezinnen met een zorgkind. Zorgkinderen worden opgevoed door iemand die niet het ouderlijk gezag heeft. Dat kan een stiefouder zijn, maar ook bijvoorbeeld een vriend van een overleden ouder.

Maar vergeet niet: jouw stief- of zorgkinderen zijn niet jouw wettelijke erfgenamen. Wil je ze iets nalaten, dan moet je daar actie voor ondernemen. Een testament maken dus.

Via een testament kan je je stiefkind laten erven. Rest dan nog de vraag hoeveel het op die erfenis zal betalen. Dat hangt dan weer af van het gewest, want erfbelasting is een regionale materie. In Vlaanderen betaalt een stiefkind hetzelfde tarief als een eigen kind, tenzij de ouder en stiefouder minder dan 1 jaar feitelijk samenwonen. Waren ze getrouwd of wettelijk samenwonend, dan doet het er niet toe hoe lang. Dat is dus het tarief ‘in rechte lijn’: 3% tot 50.000 euro, 9% tussen 50.000 en 250.000 euro en 27% boven 250.000 euro. (In Vlaanderen wordt er eerst een splitsing gedaan tussen roerende en onroerende goederen en daarna pas de tarieven toegepast).

In Brussel erft een stiefkind aan het tarief rechte lijn indien zijn ouder en stiefouder gehuwd of wettelijk samenwonend waren. Waren de ouders feitelijk samenwonend, dan kan het stiefkind genieten van de laagste tarieven indien hij gedurende minstens één jaar bij de overleden stiefouder heeft ingewoond en gedurende dat jaar de zorg heeft verkregen die kinderen normaal krijgen van hun ouders. Er geldt een vermoeden dat dit het geval was indien de stiefouder op hetzelfde adres was gedomicilieerd als het stiefkind.

In Wallonië betaalt een stiefkind enkel hetzelfde tarief successierechten als ouder en stiefouder getrouwd waren of wettelijk samenwoonden. Woonden ze feitelijk samen, dan geldt het hoge tarief ’tussen vreemden’.

Ook zorgkinderen betalen in Vlaanderen en Brussel hetzelfde tarief als eigen kinderen als volgende voorwaarden voldaan zijn: het zorgkind moet ingewoond hebben bij de zorgouder voor het 21 is en dat gedurende een onafgebroken periode van 3 opeenvolgende jaren (6 jaar in Brussel).