Kan je op een verzekering gewaarborgd inkomen terugvallen bij burn-out?

Wie lange tijd ziek is, moet het met heel wat minder stellen dan het vroegere nettoloon. Er bestaan verzekeringen die een inkomensgarantie bieden in zulke gevallen. Maar vaak komen die niet (of minder lang) tussen bij chronische aandoeningen of burn-out.

Bedienden die meer dan één maand ziek zijn, vallen terug op een uitkering van de verplichte ziekteverzekering. Bij arbeiders is dat nog sneller. Hun loon is gewaarborgd gedurende de eerste 7 dagen van hun ziekte; daarna krijgen ze gedurende 7 dagen 85,88% van hun normale loon. Van de 15e tot de 30e dag arbeidsongeschiktheid hebben arbeiders recht op een percentage van hun loon, betaald door de werkgever. Tijdens deze laatste periode wordt het gewaarborgd loon aangevuld met een uitkering van het ziekenfonds.

Uitkering van het ziekenfonds

Na de periode van gewaarborgd loon, krijgt de werknemer het eerste jaar (primaire arbeidsongeschiktheid genoemd) een uitkering van het ziekenfonds of de hulpkas die 60% van het begrensde brutoloon bedraagt.

Vanaf het tweede jaar start de invaliditeitsperiode en krijgen gerechtigden met personen ten laste 65% van dat begrensde brutoloon, alleenstaanden 55% en samenwonenden 40%.

Extra verzekerd

Het maakt dan ook een enorm verschil als je kan rekenen op een verzekering gewaarborgd inkomen (ook arbeidsongeschiktheidsverzekering genoemd) , die je een bedrag bovenop de ziekte-uitkering uitbetaalt.

• Je kan zelf een verzekering gewaarborgd inkomen aangaan maar loontrekkenden doen dan bijna nooit., zelfstandigen echter wel.

• Het kan ook dat de werkgever via een collectief plan een contract heeft voor zijn personeel. Deze verzekering dekt nooit arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Meestal wordt 70% tot 75% van het niet begrensde loon gegarandeerd, soms 80% van het volledige jaarloon.

Als de ongeschiktheid zich onder een bepaalde grens bevindt, komt de verzekering niet tussen. Deze grens staat vermeld in het verzekeringscontract.

Meestal loopt de verzekering tot de pensioenleeftijd.

Psychische aandoeningen

Het verzekeringscontract somt doorgaans de gedekte risico’s op.

Naargelang het contract, is het mogelijk dat ongeschiktheid als gevolg van de uitoefening van bepaalde gevaarlijke sporten, ongeschiktheid na een motorongeval of bergbeklimming niet gedekt.

Vreemd genoeg worden ook psychiatrische aandoeningen en mentale problemen door de meeste polissen uitgesloten of wordt de tussenkomst beperkt tot bijvoorbeeld 2 of 3 jaar of verminder na verloop van tijd.

Maar wat met burn-out? Deze psychische werkgerelateerde aandoening wordt in ons land nog niet erkend als een beroepsziekte (wat bv. in Zweden en denemarken wel het geval is). Een uitkering door het Fonds van Beroepsziekten is dus uitgesloten.

Voor de verzekeraars valt burn-out helaas meestal onder “psychische stoornis” en blijkt in de meeste gevallen uitgesloten te zijn. Indien, onder een reeks voorwaarden, een burn-out toch verzekerd blijkt, beperken de maatschappijen de tussenkomst in tijd of verminderen deze na verloop van tijd (bijvoorbeeld na 2 jaar burn-out).

Ook de wachttijden vooraleer de verzekering tussenkomst zijn vaak langer (12 tot 18 maanden).

Daarom is het, zoals steeds, belangrijk vooraf de kleine lettertjes van het contract te lezen en goed te weten wat er onder de aangeboden dekking valt en wat uitgesloten is. Zo voorkom je op moeilijke momenten extra tegenvallers.