Ik ben er bijna! Ik heb zo goed als het hele archief gesorteerd dat ik van kantoor heb meegebracht - de vrucht van tientallen jaren alles bijhouden bij Cash!. Daarbij ook een zeer oude brief die ik heb bewaard omwille van zijn aandoenlijke naïviteit. "Ik heb mezelf tot doel gesteld een aanzienlijk vermogen op te bouwen. Ik ben echter een beginneling met nul frank, geen werk en geen werkloosheidsuitkering. Welke raad kan u me geven en maak ik kans om te slagen in mijn opzet?", vroeg een dame me ooit. Ze verduidelijkte ook dat ze het magazine Cash! kocht "om vertrouwd te raken met beursmiddens".

De vriendelijke dame startte niet helemaal van niets in het leven: haar korte boodschap was vlot geschreven, zonder spelfouten, en haar wil om bij te leren door een gespecialiseerd magazine te kopen getuigde van een goede opleiding. Niets van doen evenwel met de bekwaamheid om rijk te worden. Hoe dan ook berustte deze brief op een groot misverstand. Want, neen, er bestaat geen 'truc' om toe te treden tot de club van multimiljonairs. Evenmin als er een truc bestaat om een topatleet, een vermaarde pianist of nog - zo durven we te schrijven - een briljant politicus te worden. Je moet daar aanleg voor hebben en gepassioneerd zijn. Maar zelfs dat volstaat niet. Of ze nu erg sympathiek zijn of ronduit vervelend, (bijna) al deze mensen zijn in de eerste plaats workaholics. Ook al denkt het publiek soms het tegendeel en hangen sommigen graag de dilettant uit voor de camera.

Je vermogen laten renderen, is je eerst uitvoerig documenteren.

Je vermogen op een aanzienlijke manier laten renderen, of dat nu via de beurs is of door de juiste bankproducten te kiezen, dat is in de eerste plaats veel tijd uittrekken om je uitvoerig te documenteren. Net zoals wanneer je een verzameling wilt aanleggen of een niet alledaagse reis wilt ondernemen. Gelukkig gaat alles nu veel vlotter dan vroeger.

Een voorbeeld. Enkele jaren terug brachten mijn vrouw en ik enkele dagen door in een B&B in een verre uithoek van de Franse Cévennes. De gastheer en -vrouw waren geen hippies die daar waren neergestreken om schapen te hoeden, maar kaderleden die naar het buitenland waren geëmigreerd omdat ze het roer wilden omgooien. Toch was ik verwonderd dat de heer des huizes een actief belegger was, die er aan het eind van de avond tussenuit kneep richting zijn computer om het sluiten van Wall Street te volgen! En 's morgens hetzelfde deed bij de opening van de Europese beurzen. Allemaal dankzij het internet! Dé bondgenoot van al wie zich ergens in wil vastbijten, of dat nu de beurs is of om wereldwijd een passie te delen. Een makkie! Op één voorwaarde evenwel: bereid zijn om daar hele avonden aan te spenderen, terwijl anderen naar hun favoriete soap kijken. Want geduld overwint alles, dat wist Jean de La Fontaine al toen hij zijn fabels schreef.

Ik ben er bijna! Ik heb zo goed als het hele archief gesorteerd dat ik van kantoor heb meegebracht - de vrucht van tientallen jaren alles bijhouden bij Cash!. Daarbij ook een zeer oude brief die ik heb bewaard omwille van zijn aandoenlijke naïviteit. "Ik heb mezelf tot doel gesteld een aanzienlijk vermogen op te bouwen. Ik ben echter een beginneling met nul frank, geen werk en geen werkloosheidsuitkering. Welke raad kan u me geven en maak ik kans om te slagen in mijn opzet?", vroeg een dame me ooit. Ze verduidelijkte ook dat ze het magazine Cash! kocht "om vertrouwd te raken met beursmiddens".De vriendelijke dame startte niet helemaal van niets in het leven: haar korte boodschap was vlot geschreven, zonder spelfouten, en haar wil om bij te leren door een gespecialiseerd magazine te kopen getuigde van een goede opleiding. Niets van doen evenwel met de bekwaamheid om rijk te worden. Hoe dan ook berustte deze brief op een groot misverstand. Want, neen, er bestaat geen 'truc' om toe te treden tot de club van multimiljonairs. Evenmin als er een truc bestaat om een topatleet, een vermaarde pianist of nog - zo durven we te schrijven - een briljant politicus te worden. Je moet daar aanleg voor hebben en gepassioneerd zijn. Maar zelfs dat volstaat niet. Of ze nu erg sympathiek zijn of ronduit vervelend, (bijna) al deze mensen zijn in de eerste plaats workaholics. Ook al denkt het publiek soms het tegendeel en hangen sommigen graag de dilettant uit voor de camera.Je vermogen op een aanzienlijke manier laten renderen, of dat nu via de beurs is of door de juiste bankproducten te kiezen, dat is in de eerste plaats veel tijd uittrekken om je uitvoerig te documenteren. Net zoals wanneer je een verzameling wilt aanleggen of een niet alledaagse reis wilt ondernemen. Gelukkig gaat alles nu veel vlotter dan vroeger.Een voorbeeld. Enkele jaren terug brachten mijn vrouw en ik enkele dagen door in een B&B in een verre uithoek van de Franse Cévennes. De gastheer en -vrouw waren geen hippies die daar waren neergestreken om schapen te hoeden, maar kaderleden die naar het buitenland waren geëmigreerd omdat ze het roer wilden omgooien. Toch was ik verwonderd dat de heer des huizes een actief belegger was, die er aan het eind van de avond tussenuit kneep richting zijn computer om het sluiten van Wall Street te volgen! En 's morgens hetzelfde deed bij de opening van de Europese beurzen. Allemaal dankzij het internet! Dé bondgenoot van al wie zich ergens in wil vastbijten, of dat nu de beurs is of om wereldwijd een passie te delen. Een makkie! Op één voorwaarde evenwel: bereid zijn om daar hele avonden aan te spenderen, terwijl anderen naar hun favoriete soap kijken. Want geduld overwint alles, dat wist Jean de La Fontaine al toen hij zijn fabels schreef.