Wouter Bulckaert pleit voor slow listening

Toen ik als student, in de jaren 80, met vrienden naar muziek luisterde, stond de pick-up in het midden van mijn kot. Hij was het centrale gegeven in de kamer, waar iedereen rond ging zitten.” Die goesting om weer bewust naar muziek te luisteren, hoopt Wouter Bulckaert (53) nu op te roepen met zijn boek Vinylpraat.

“Ik woonde vroeger op het platteland. Als tiener een plaat kopen en beluisteren, was een ritueel. Je moest er lang voor sparen, om dan in de stad, 10 km verderop, de platenwinkel binnen te stappen. Uit al die platen moest je de juiste keuze maken, want je kon niet vooraf luisteren. Je ging een engagement aan met de plaat en de artiest die ze had gemaakt. Een vinylplaat was een kunstwerkje op zich: de hoes, de belettering, zelfs de geur. En dan voorzichtig die plaat uit de hoes halen, op de pick-up leggen en de naald langzaam naar beneden laten zakken. Je luisterde niet zomaar naar één nummertje, zoals nu vaak op Spotify, maar naar de hele plaat.”

Met wat tegenzin schakelde Wouter in de jaren 90 over naar cd’s en later naar digitale platformen. “Ik heb niets tegen muziek streamen. Maar het is een andere ervaring. Ik heb altijd veel muziek beluisterd, maar merkte wel dat ik steeds vaker een plaat opzette als achtergrondmuziek, terwijl ik aan het koken was of een boek las. Echt bewust luisteren naar een plaat ben ik pas weer beginnen doen toen de bevriende cafébaas van Bar Mirwaar in Gent me vroeg om een plaat te komen draaien en er een inleiding bij te geven. Ik nam weer de tijd om te ontdekken wat het geheim is van die plaat. Waarom ik ze zo goed vind.” Het resulteerde in de Classic Mondays in het café en in het boek waarin Wouter over 22 platen uit zijn jeugd vertelt, die hem hebben beïnvloed. “Platen hebben mijn horizon verlegd. Via The Clash leerde ik Londen kennen, The Velvet Underground bracht me in New York. Ik ben er toen nooit echt geweest, maar door die muziek was ik wel getriggerd om er meer over te weten. Ik hoop dat mijn boek mensen inspireert om hun eigen favoriete muziek weer op te leggen, er bij te gaan zitten en te achterhalen wat ze betekent heeft in hun leven.”