Waterpret zonder beestjes

Zwembaden, jacuzzi’s,... Ze zijn helaas niet altijd zuiver op de graat. Met wat voorzorgsmaatregelen bent u de microben te slim af en kunt u zich zalig uitleven in het water.

Wraak op wratten

De grootte van wratten kan variëren van een speldenkop tot een koffieboon. Soms veroorzaken ze pijn bij het stappen. De meeste mensen lopen ze op in het zwembad, waar de antislipvloeren piepkleine wondjes op de voetzolen doen ontstaan. Bovendien maakt water de huid malser, gevoeliger en dus erg vatbaar voor het virus dat in een vochtige omgeving leeft. De behandeling hangt af van de plaats waar de boosdoener zich bevindt: verwekende en bijtende zalven of vloeistoffen, bevriezing met vloeibare stikstof (cryotherapie), elektrisch weg- branden (elektrocoagulatie), enz.

Voorzorgen? Om wratten te voorkomen en andere badgasten niet te besmetten, zwemt u beter niet meer tot de wrat weg is. Of houd uw teenslippers aan tot u in het water duikt.

Schimmels schaakmat

Trichophyton rubrum, Epidermophyton floccosum,... Achter deze Latijnse namen gaan microscopische schimmels schuil met een voorliefde voor zwembaden, douches, sauna’s en kleedhokjes. Ze zijn verantwoordelijk voor dermatofytoses, huidschimmelziektes die voor huidafschilferingen tussen de tenen zorgen (zwembadeczeem). De microscopische schilfers belanden op de vloer van het zwembadcomplex en besmetten de badgasten die er over lopen. Zo’n schimmelinfectie is uiterst besmettelijk en geneest nooit spontaan. Daar zijn specifieke lotions of zalven voor nodig. De behandeling duurt dikwijls lang (drie maanden) en vaak komt de aandoening terug.

Voorzorgen? Houd uw teenslippers aan tot u in het water gaat. Spoel uw voeten af met water en droog ze zorgvuldig af, vooral tussen de tenen.

Negeer uw nagels niet

Als de schimmelziekte tussen de tenen niet geneest of erger wordt, kan ze ook de keratine van de nagel aantasten. Een lokale behandeling is vaak onvoldoende: de patiënt moet wekenlang antibiotica slikken. Zonder behandeling wordt de nagel dikker, krijgt een gele kleur en lijkt los te komen. De aandoening breidt uit naar alle teennagels en kan uiteindelijk zelfs de vingernagels aantasten. Niet erg, zegt u? Toch wel. Na verloop van tijd gaat stappen moeizamer, boet de tastzin aan nauwkeurigheid in en krijgt de patiënt moeite met het vastgrijpen van voorwerpen. Uiteindelijk krijgt hij last met banale handelingen als een lucifer of naald vasthouden, een sleutel omdraaien in het slot, enz.

Voorzorgen? Behandel een schimmelaandoening zodra de eerste symptomen opduiken. Helpen schimmelwerende zalven of sprays niet, raadpleegt dan een dermatoloog voor een orale behandeling.

Broeierige jacuzzi’s

Bubbels en warmte: een verleidelijke combinatie die niet altijd zonder gevaar is. Omdat de watertemperatuur hoger is scoren bubbelbaden qua hygiëne minder goed. Microben gaan welig tieren en er dreigt besmettingsgevaar. U loopt er sneller – zelfs zonder uw hoofd onder water te steken – een buitenoorontsteking op (zwemmersoor). Die uit zich in jeuk, pijn en het gevoel dat uw oor verstopt zit.

Ook urogenitale infecties en vooral dan blaasontstekingen liggen in de tropisch warme jacuzzi op de loer. Door de deining en de hoge temperatuur van het water is het allesbehalve evident om dergelijke baden grondig te desinfecteren.

Voorzorgen? Voorkom een oorontsteking door uw oren te spoelen en zorgvuldig uit te drogen. Krijgt u toch een oorontsteking, dan zal de arts u oordruppels met antibiotica voorschrijven. Door jacuzzi’s met een bedenkelijke hygiëne te mijden voorkomt u sowieso heel wat kwaaltjes.

Chloor: zegen of plaag?

Chloor is een krachtig en goedkoop ontsmettingsmiddel dat ons de kans geeft om in relatief veilig water te zwemmen. Maar wanneer er te kwistig mee wordt omgesprongen, veroorzaakt chloor problemen. In grote hoeveelheden leiden chloorgasdampen tot irritaties en kunnen ze allergieën en/of astma veroorzaken. Vooral bij mensen die door een ademhalingsaandoening gevoelig zijn.

Als uw keel en uw ogen te erg prikken bij het zwemmen, zoek dan gewoon een ander zwembad op. Probleem is dat nogal wat zwembaden bezoekers niet graag verplichten om te douchen of door het voetbad te lopen. Meer chloor in het water is gemakkelijker dan streng op te treden. Maar de chloor in het zwembad reageert met amines (in zweet, urine en huidschilfers). Samen vormen ze chloramines die de typische zwembadgeur geven. In Scandinavië en Duitsland – waar het de gewoonte is om zich voor het zwemmen grondig met zeep te wassen – bevat het water twee tot vier keer minder chloor dan in België. In een buitenzwembad bent u niet noodzakelijk beter af. Het gas blijft aan het wateroppervlak hangen, zonder in de atmosfeer te verdampen.

Voorzorgen? Chloor droogt de huid uit: spoel u dus goed af met water en breng een vochtinbrengende crème aan. En leef de hygiënerichtlijnen na (douche, voetbad, toilet).

Groener zwemmen

Er zijn evenwel milieuvriendelijkere oplossingen dan chloor. In sommige openbare zwembaden – het zijn er nog te weinig – ontsmet men het water met zand of actieve kool. Andere zijn dan weer uitgerust met koper-/zilverfiltering, waarbij de ionen komaf maken met onzuiverheden. In waterpartijen in openlucht kan het veilig zwemmen zijn met een biologische filtering door waterzuiverende planten.

Overweegt u de aankoop van een zwembad? Onthoud dan dat ecologische zwembaden vaak mooier zijn en weinig onderhoud vergen. Het water wordt niet ontsmet maar wel gezuiverd door goed gekozen planten. En het wordt op natuurlijke wijze verwarmd door contact met keien en een donkere bodem. Dankzij een pomp circuleert het water voortdurend, waardoor het zwembad zich vlotter laat reinigen en geen broedplaats wordt voor insecten. Want wie een hart heeft voor de natuur, is daarom nog geen fan van muggen.

Michèle Rager