Wat gebeurt er in een beleggingsclub?

Er heerste in de afgelopen zomer enkele weken een panieksfeertje op de beurs toen de crisis in de Amerikaanse krediet- en hypotheekmarkt de aandelen deden kelderen. Inmiddels lijkt het herstel voorzichtig begonnen. De leden van beleggingsclubs kunnen herademen.

In het achterafzaaltje van café ‘In het Gemeentehuis’ druppelen de leden van beleggingsclub Borluut langzaam binnen. De club telt negentien leden, allemaal mannen, en zal vanavond zijn twintigste lid aanvaarden. Laurent (62), consulent in de bijzondere jeugdzorg, is het kandidaat-lid. Hij is sinds een jaar op zijn eentje bezig met beleggen op de beurs en hij vindt dat maar een eenzame bedoening. “Ik hoop dat ik nu zal kunnen putten uit de ervaring van beleggers die het in de vingers hebben”, glundert hij.

Meer dan twintig leden wil de club niet aanvaarden. “We zijn in november 2004 gestart uit een samenvoeging van drie beleggingsclubs die aan het slabakken waren na de beurscrash volgend op 11 september 2001”, vertelt voorzitter Ivan De Jaeger (59). “Dat wensen we liever niet meer mee te maken. We willen daarom niet meer dan twintig leden, omdat de club anders moeilijk handelbaar wordt. Het gaat uiteindelijk om ons geld en dat vraagt discipline. We verwachten geen voorkennis, wel dat iedereen de beurs een beetje volgt via de pers en het internet.”

Van 80 tot... 31 jaar

Een beetje discipline? Ieder lid van Borluut betaalt elke maand 25 euro om gezamenlijk te beleggen. De maandelijkse vergadering bijwonen is een must. De leden worden verondersteld om beurten een bepaald bedrijf en de aandelen ervan te bestuderen en aan de groep te presenteren. Wie niet aanwezig kan zijn, moet zich vooraf verontschuldigen en kan een volmacht geven aan een medelid. Elke beslissing om aandelen aan te kopen of te verkopen wordt immers door de hele groep genomen. Momenteel omvat de portefeuille van Borluut aandelen in 14 bedrijven voor een totale waarde van euro 27.500. Uit de club stappen kan ook. Het lid krijgt dan euro 25 terug vermenigvuldigd met de puntenwaarde van de aandelenportefeuille min 2% voor de kosten. Om die puntenwaarde te bepalen, heeft de Federatie van Beleggingsclubs een betrouwbaar systeem uitgedokterd.

Met zijn 80 jaar is Andries het oudste lid. Zijn scherpe opmerkingen in de loop van de avonden maken duidelijk dat niemand hem nog iets kan wijsmaken. De benjamin van het gezelschap is 31 jaar en heet toepasselijk Ben.

Stijgt de Bel 20 naar 6000 punten?

De voorzitter en twee andere leden zitten met een laptop voor hun neus. Hun computers kunnen wanneer nodig aangesloten worden op een projectiescherm.

Na de bespreking van de notulen van de vorige vergadering krijgt Geert het woord. Hij is naar een presentatie van de KBC gaan luisteren onder de titel Gaat de Bel 20 naar 6000 punten en doet met ingehouden enthousiasme verslag. De grote beurshausse is achter de rug en de Amerikaanse kredietcrisis heeft voor een tijdelijke maar forse dreun gezorgd, heeft hij gehoord. Toch zal de beurs in 2008 blijven groeien, zij het trager. Interessante aandelen waren volgens de KBC-specialist die van banken en verzekeringen, van de traditionele sectoren (distributie, farmaceutica, nutsbedrijven), van holdings en van outsiders zoals Agfa. We moeten ook niet verbaasd zijn als buitenlandse groepen een overnamebod doen op grote namen als Bel-gacom, UCB, Brantano of Spector.

Ruim de helft van de aanwezigen lijkt Geerts voorzichtige enthousiasme te delen, er is nog potentieel op de beurs. De meest kritische stem komt van ouderdomsdeken Andries. “Dit is maar één mening, en dus gekleurd”, meent hij. “Ik bezit al jaren Agfa-aandelen en heb er niets dan miserie mee gehad. We moeten ook andere analisten horen, kritisch blijven.”

Het wordt tijd voor de grote brok van de avond. Jean-Marie, 61 en gepensioneerd kaderlid, heeft een presentatie over de ICT-bedrijven Oracle, Microsoft, Adobe en SAP voorbereid. Mijn verbazing blijft groeien wanneer ik in het eerstvolgende uur de grafieken en cijfers over het projectiescherm zie rollen. Dit is zo grondig voorbereid dat het wel een studie van een economieprofessor lijkt. Jean-Marie goochelt met termen als koersboekwaarde, RSI (Relatieve Sterkte Index) en winstprognoses voor de komende vijf jaar. Zijn conclusie: een strong buy-advies (“aankoop van aandelen sterk aan te raden”) voor Oracle. Op basis van alle cijfers waagt hij zich aan een voorspelling: Oracle zal in de komende vijf jaar gemiddeld 19,5% winst maken.

“Het bedrijf betaalt geen dividenden”, besluit hij, “maar ik heb liever een koersstijging van 12% per jaar en een bedrijf dat zijn winsten in zijn eigen toekomst investeert dan een dividend waarop je belastingen moet betalen.”

Champagne!

Terwijl mijn oren nog tuiten van al die cijfers, komt Ben met een stukje financiële spionage. Hij is naar de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Spadel getrokken. Dit bedrijf is in mysteriën gehuld, zo blijkt uit de Power Pointpresentatie die Ben heeft samengesteld. Slechts 8,25% van de aandelen zijn in handen van het publiek. Sterker nog: er worden zo weinig aandelen verhandeld dat de koers meteen steeg toen Ben enkele aandelen kocht.

De omzetstijgingen van Spadel zijn beperkt en de bedrijfswinsten schommelen sterk, maar de financiële structuur is gezond. Ben heeft een brief naar de financiële directeur gestuurd en antwoord gekregen: de enige schulden van het bedrijf blijken in de statiegelden van de retourflessen te zitten. Hij glundert nog na van de aandeelhoudersvergadering mèt champagnereceptie achteraf.

De avond is al ver gevorderd en het wordt tijd voor een belangrijk moment: welke aandelen uit onze portefeuille gaan we kopen, houden of verkopen? De puntenwaarde van de Borluutpor-tefeuille is in november 2004 gestart op 25 en staat nu op 31,07. Dit wil zeggen een winst van 24,2% in bijna drie jaar, al zijn de eventuele verliezen door de minicrisis van deze zomer hierin nog niet verrekend.

208% winst op 5,5 jaar

Elk aandeel in de portefeuille wordt druk over en weer besproken en daaruit steek ik wat van het beleggerstaaltje op. Een beursschrapper is een aandeel dat tijdelijk op de beurs geschorst kan worden (meestal een positieve zaak voor de waarde van het aandeel). Een aandeel met hoogtevrees is zo hard gestegen dat het wel moét zakken omdat de bezitters het gaan verkopen om winst te nemen. En een volatiel aandeel waarvan de koers is gedaald, kun je beter even uitzweten (wachten om te verkopen tot de koers is gestegen).

De vergadering besluit uiteindelijk de meeste aandelen te houden. Over Ackermans & van Haaren, Euronav, FFP, Global Graphics, Aegon, Toyota en Exxon is er geen discussie. Quest for Growth zit aan een bodemkoers en kan alleen maar stijgen. Aan FCO heeft de club sinds vorige maand 2,6% verloren maar men wil het aandeel liever uitzweten. Van Pfizer besluiten de aanwezigen de helft te verkopen en de helft te houden. De farmareus is een veilige haven, hij kan snel weer uitbreken.

Uit de verkoop van aandelen heeft de club euro 3400 cash overgehouden en dus ontspint zich een discussie. Wat gaan we aankopen, Spadel of Oracle? Het wordt Oracle, zij het met een beperking. De koers staat immers al vrij hoog. Ben krijgt de opdracht morgen- ochtend 100 aandelen te kopen tegen de openingskoers, niet hoger.

De meeste leden van de club beleggen ook privé in aandelen. Op iedere bijeenkomst vertellen ze wat ze in de afgelopen maand gekocht en verkocht hebben. Hans heeft aandelen van het Braziliaanse bedrijf Vale do Rio Doce gekocht en hij heeft SNDK en ASMI verkocht. Te vroeg, zo blijkt, want nadien zijn beide aandelen blijven stijgen. Luc heeft Toyota gekocht en “in wanhoop” Innogenetics verkocht. “Was dat wel verstandig?”, reageert Andries. “Het is niet omdat je al tien jaar een vrouw hebt dat je haar moet verkopen!”

Jean-Marie is in de telecom gebleven. Hij heeft Tel Mex (Mexico) met een mooie winst verkocht en in ruil China Mobile gekocht. Geert heeft Option en I.R.I.S. Groep met winst verkocht, maar heeft daar al spijt van want het laatstgenoemde aandeel is opnieuw aan het stijgen. Met zijn winst heeft hij Aegon, Fortis en KBC gekocht. De hoogste winsten zijn gehaald door Johan, Stefan en Ivan. Johan heeft Mittal Steelaandelen na 2 jaar verkocht met 21% winst, Stefan verkocht Siemens na 1 jaar met 57% winst en Ivan KBC na 5,5 jaar met een opbrengst van liefst 208%.

Help, de koersen dalen!

Na een avond als deze kan ik moeilijk geloven dat al die clubleden de beurs maar “een beetje volgen”, zoals de voorzitter me aanvankelijk zei. Dus vraag ik aan enkelen hoeveel tijd ze per dag besteden aan het lezen van financiële informatie en aan het opvolgen van hun portefeuille. Een halfuur, schat Hans. Jean-Marie en Ben aarzelen even, maar na enig aandringen komt het er schoorvoetend uit: bijna vier uur per dag. Maar niet op zondag, voegen ze er snel aan toe!

Dat het in de beurswereld snel kan verkeren, merk ik wanneer Beleggingsclub Borluut me een uitnodiging stuurt voor hun volgende vergadering. De crisis in de V. S. heeft de koersen deze zomer meer doen dalen dan verwacht. Eén van de leden stelt voor de bijeenkomst grotendeels te wijden aan het onderwerp... Hoe kan ik profijt halen uit een dalende beurs? n

n Nederlandstalig: Vlaamse Vereniging van Beleggingsclubs (VFB), Langestraat 221, 2240 Zandhoven, tel. 03 312 83 12, www.vfb.be

n Vooral Franstalig: Investa, Beurspaleis, 1000 Brussel, tel. 02 509 12 05 en

www.investa-bourse.be

Ludo Hugaerts – Foto’s: Benny De Grove