Waf-waf

H ier spreekt men Nederlands! Lang geleden was dat een taalles op televisie. Tegenwoordig is het absoluut verwerpelijk om mensen iets bij te leren, maar ik stoor me daar niet aan. Soms wordt de germanist in mij weer even wakker, meer zelfs, de leraar Nederlands die ik in een vorig leven nog was. Dan laat ik hem gewoon spreken. En smelt ik van heimwee naar professor Florquin en zijn hond, naar de tijd dat acteurs nog Nederlands spraken. Dan krijg ik ook zin om mensen voor storend of foutief taalgebruik een slecht rapportcijfer te geven. Dit is zo een dag.

Geregeld erger ik mij aan het overbodig gebruik van het woord ‘concreet’, zoals in de journalistenvraag: Wat hebt u daar concreet aan gedaan? Als ze al iets gedaan hebben, dan is dat toch per definitie concreet? Als zo’n modezinnetje één keer wordt gelanceerd, dan kan het iets origineels hebben maar zodra Jan en alleman het gaat doen, begint het bij mij te kriebelen. Over Hoe noemt dat? wil ik het niet eens hebben.

Woorden krijgen in de loop van de geschiedenis regelmatig ook andere betekenissen. Neem: ‘vriend’. Als ik vandaag met een man over straat wandel en ik stel hem aan een toevallige voorbijganger voor als ‘mijn vriend’, dan vallen de ogen meteen uit de kassen en weet ik: nu moet ik er in één adem aan toevoegen dat hij een ‘vriend vriend’ is of ze denken dat ik mij plotsklaps tot het homodom heb bekeerd. Het begrip ‘vriend’ wordt namelijk meer en meer synoniem voor ‘levensgezel’. Maar dat woord is dan weer gedemodeerd. Ze gebruiken nu liever het koele, zakelijke ‘partner’. Een teken des tijds. Ik sta erop mijn vriend ‘vriend’ te blijven noemen in de oude zin des woords, zonder toevoeging van correcties... en zonder blozen. ‘Maat’ zint me niet, dat is gevoelsmatig veel oppervlakkiger dan ‘vriend’.

Wat ik ronduit belachelijk vind, is het toenemende misbruik van het woord ‘sexy’ dat wij moeten meemaken. Van Dale is hierin nog altijd zeer formeel: sexy betekent ôseksueel prikkelend, met veel sex-appeal”. En volgens pagina 2724 staat sex-appeal voor ôerotische aantrekkingskracht”. Voor mij gaat erotische aantrekkingskracht nog steeds uit van een vrouw, voor anderen van iemand van hetzelfde geslacht, mij best. Ik weet ook wel dat er allerlei avontuurlijke vormen van sex bestaan, maar... auto’s, strijkijzers, rotondes, grasmaaiers, en elektriciteitspalen worden ook al sexy genoemd! Ze bedoelen gewoon: ‘aantrekkelijk’. Ik wil ervoor ijveren dat in de volgende uitgave van de ‘dikke’ die nieuwe betekenis er niét bijkomt. Plots begrijp ik wel waarom bepaalde studies zogezegd hebben bewezen dat mannen om de 37 seconden aan sex denken! Zelfs aan de universiteiten hebben ze het begrip ‘sex’ al zo uitgebreid dat elke gedachte aan een doelpunt, een frisse pint bier of een mooi lied als sexy in de statistieken terechtkomt.

Ik had meer vertrouwen in de hond van Florquin! n

Fred Brouwers