Vrolijke kitsch in een zee van bloemen

Een windmolen tussen de floxen, een paardenspan met een bloemenkar, rozenbogen met bollen van spiegelglas, stillevens tussen vetplantjes. Weinig mensen rijden de tuin van Jean en Marieke Van den Driessche voorbij zonder te stoppen.

Het stoort ons helemaal niet dat mensen onze tuin kitsch noemen”, zeggen Jean Van den Driessche en Marieke Van Belle. “Ieder zijn smaak! Er zijn mensen die onze vondsten juist heel mooi vinden.” Al van op de straat zijn de vele ornamenten en stillevens in hun uitgestrekte tuin in Sint-Mar-tens-Bodegem zichtbaar. Het Ato-mium van spiegelglas, de oude glij-baan met een nest voor nepooie-vaars en de klimopparasol met zil-verbollen. Langs de tuinpaden wach-ten nog meer parels van huis- en tuinvlijt. Zoals het met taxus begroei-de hert, de Gaudí-achtige rustbank, het zitprieel met gerecycleerde onder-delen of de reuzenpaddenstoelen van stukjes spiegelglas. Elk ornament is zorgvuldig in een bloemenlandschap ingebed. De paardenspan trekt een kar met bloemen, de pauw heeft een driekleurige staart van afrikaantjes, Ageratums en begonia’s, en de vergulde schoen zit vol vetplantjes.

Geen schrik van werk

“Het is begonnen met een grote fontein die we aankochten”, zegt Marieke. “Nadien kwamen er andere tuinornamenten bij en op de duur werden al die beelden en versiersels een verslaving. De mensen begonnen ons zelfs figuurtjes te brengen met de vraag ze in onze rotstuintjes te plaatsen!” Tot 1998 had het echtpaar een bloeiend akkerbouwbedrijf van 3,5 ha. Toen ze stopten met werken, gaven ze een groot deel van de grond in pacht. Zelf hielden ze 50 are over en van deze ruime lap maakten ze een open tuin met grote stukken gazon, borders met massa’s vaste planten en zaaibloemen, tuinkamertjes en perken met keien. En natuurlijk met de vele honderden sierstukken, waarvan Jean er veel eigenhandig heeft samengesteld.

Hun verleden als akkerbouwers biedt een dubbel voordeel. De grond van hun tuin is bijzonder rijk gevoed door de tonnen compost die hier destijds werden uitgespreid. En hun professionele ervaring maakt dat ze snel en vingervlug met plantjes kunnen omgaan. Dat is ook nodig want de eigenaars leggen de lat hoog.

3.000 plantjes zaaien

Elk plantje uit de bloemenzeeën die u ziet, hebben Jean en Marieke zelf gezaaid. Ook de zaden hebben ze zelf gewonnen. Alles gebeurt nog op de traditionele manier: voorzaaien in januari, verspenen in april en ter plaatse uitplanten half mei. Alles samen zo’n 3.000 plantjes, je moet het maar doen. De vroegere bedrijfsserre is een overdekt zwembad geworden, maar vindt in de wintermaanden haar functie van beschermde kweekplaats terug. “Die traditionele methode levert nog altijd de mooiste en snelst bloeiende planten op”, vindt Marieke.

Even opvallend is de keuze voor traditionele soorten zaaibloemen: begonia’s in dichte drommen, floxen, leeuwenbekjes, kattensnorren, vlijtige liesjes, salvia’s, Ageratums, eenjarige lavatera’s, cosmossen, afrikaantjes... Ook in de vaste soorten en lage heesters is er geen sprake van nieuwlichterij: vaste lavatera’s, hortensia’s, winterjasmijn, trosrozen, klimrozen, klimop... “Je moet lang zoeken om perk- bloemen te vinden die even lang bloeien als klassieke begonia’s of even rijk als lavatera’s”, weet Jean.

“Dit is ons geluk”

Omdat alle bloemen uit eigen kweek komen, blijft de bloei in het voorjaar beperkt. De tuin is het mooist in de zomermaanden en de vroege herfst. Dat is ook de periode waarin de eigenaars volop van hun creatie genieten. Eens alle bloemen op hun plaats, be-staat het onderhoud uit grasmaaien en de perken onkruidvrij houden. Voor de eerste klus kocht Jean een zitmaaier met een forse maaibreedte, voor de tweede heeft hij zijn eigen methode: “Onkruid moet je verwijderen nog vóór het de kop opsteekt. Daarom schoffel ik alles onmiddellijk na een zomerse regenbui.”

“Onze tuin is een schepping die helemaal van ons zelf is”, besluit Marieke. “Het lijkt veel werk, maar deze plek op aarde is ons geluk. Daar kan geen vakantie tegen op!”

Ludo Hugaerts