Voorzichtig met statines

Een lezersbrief in een vorig nummer maakte kanttekeningen bij het gebruik van cholesterolverladers. Ik dacht meteen aan mijn moeder. Ze was tot diep in de 80 goed te been en niet bang van een stukje stappen. Toch begon ze op een bepaald moment steeds vaker te klagen over vermoeide knieën – een begrip dat ze moeilijk anders kon omschrijven – en later over algemene vermoeidheid. Te voet gaan werd steeds lastiger en op allerlei gebied leek haar spierkracht verder af te nemen. Ze vermagerde ook snel. Het leek mij samen te vallen met de periode waarin ze statines gebruikte. Ik had ergens wel iets opgevangen over mogelijke nevenwerkingen van statines, maar dat werd door de artsen weggewuifd. Ze schreven alles toe aan de voortschrijdende ouderdom en een hartkwaal waar zij al jaren aan leed. Uiteindelijk belandde ze in een rolstoel, werd bedlegerig en overleed. Later zag ik een Nederlands consumentenprogramma waarin mensen ook getuigden over snelle achteruitgang bij statines. Gelukkig had afbouw van de medicatie hen voor erger behoed. Ik beweer zeker niet dat statines geen nut hebben, maar voorzichtigheid is toch geboden. Ook artsen dienen zich daarvan bewust te zijn. Mijn relaas dateert van een twaalftal jaar geleden. Misschien is intussen het ongebreidelde enthousiasme voor statines al wat ingetoomd en gestoeld op wat meer realisme.