“Verliefdheid geeft je kracht”

Cupidootjes fladderen door het zwerk en het is oppassen voor verdwaalde liefdespijlen. Kortom, Valentijn is in aantocht. Plus Magazine neemt poolshoogte bij iemand die Cupido persoonlijk moet kennen: Rika Ponnet, de vrouw achter Duet, het grootste relatiebemiddelingskantoor van Vlaanderen.

Als we Test Aankoop mogen geloven (en waarom zouden we dat niet doen?) is Duet het koren onder het kaf van de relatiebureaus. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de professionele, no-nonsense aanpak van Rika Ponnet (35), die met haar partner Mark Boeykens aan het hoofd staat van het bureau dat zij in 1995 hebben gesticht. Zij is licentiaat in de familiale en seksuologische wetenschappen, hij is psycholoog en samen hebben ze een kleine twintig jaar ervaring in de relatiebemiddeling. Dat is belangrijk, zegt Rika Ponnet, want hoe waardevol een wetenschappelijke achtergrond ook is “dit blijft een beroep waarin intuïtie en aanvoelen onmisbaar zijn”.

“Alleen zijn is niet zielig”

Om te beginnen wil Rika Ponnet graag een misvatting rechtzetten: alleenstaanden zijn niet zielig. “Alleen zijn is lang niet hetzelfde als slecht in je vel zitten. De mensen die ons komen opzoeken zijn heus niet diep ongelukkig. Ze maken gebruik van de voordelen van het single zijn, hebben het financieel allesbehalve slecht, kunnen hun leven heel aangenaam maken en doen dat ook. En ze hebben een meer dan behoorlijk sociaal leven. Het totaalbeeld is dus een stuk ge- nuanceerder dan wat veel mensen denken.”

Tevreden of niet, op lange termijn willen de meesten van ons toch een partner om lief en leed mee te delen. Maar dat is niet altijd evident: “De meeste mensen beginnen een vaste relatie wanneer ze vooraan in de twintig zijn. De omstandigheden zijn dan ideaal: ze ontmoeten op de universiteit of de hogeschool een grote groep leeftijdgenoten met min of meer dezelfde interesses, waarvan de meerderheid ook single is. Maar later nemen de kansen af: er ontstaan stellen, de vriendenkring brokkelt af en wie nog geen partner heeft, begint zich beetje bij beetje geïsoleerd te voelen. Vijfentwintig is zowat de scharnierleeftijd. Het begint dan moeilijker te worden om via gewone kanalen nieuwe mensen te leren kennen.

Bij de middengroep heb je dan weer veel gescheiden mensen met kinderen. Begin maar eens opnieuw uit te gaan als je vijftien jaar getrouwd bent geweest en twee kinderen en een baan hebt! Veel mensen willen dat trouwens niet, ze voelen zich daar niet goed bij. Bovendien is er niet veel verenigingsleven meer en dat speelt ook mee. Het klinkt clichématig, maar we zien toch een heel sterke individualisering van de maatschappij. Het spontane krijgt weinig kansen. Ik merk dat vaak als ik met mensen praat – ze leggen makkelijk de schuld bij zichzelf, denken dat ze iets verkeerd doen of dat er iets aan ze scheelt. Ik vraag dan hoe vaak ze in het voorbije jaar de gelegenheid hebben gehad om met iemand in contact te komen, om hun sociale vaardigheden te bewijzen, iemand aan te trekken... en dan beseffen ze dat er gewoon geen kans is geweest.”

Alternatieve kanalen

Is een bemiddelingskantoor de enige oplossing voor wie minder makkelijk sociale contacten legt? Rika Ponnet zal de laatste zijn om dat te beweren: “Je hebt vandaag de dag veel alternatieve kanalen. Om te beginnen is er het gewone uitgaanscircuit, maar dat is meestal een teleurstelling. Op die manier nieuwe contacten leggen is vreselijk moeilijk, zeker op latere leeftijd. Dan heb je het internet, waar de drempel heel laag is en je enorm veel mensen virtueel kunt ontmoeten. Die lage drempel heeft echter het nadeel dat het op de datingsites krioelt van mensen die het allemaal niet ernstig nemen en zich komen amuseren. Als je daar gericht mensen wilt ontmoeten om een serieuze relatie te beginnen, kruipt er geweldig veel tijd in.”

“Nog een andere mogelijkheid is deelnemen aan groepsactiviteiten voor singles. Een goede manier om mensen te leren kennen, maar niet iedereen vindt het een aantrekkelijk idee om op zondagmiddag met tachtig man te gaan wandelen in het bos... De mensen die naar ons komen, zoeken een individuele aanpak. Ze zijn bereid een relatief hoog inschrijvingsgeld te betalen, omdat wij ze in contact brengen met singles die niet alleen aansluiten bij hun verwachtingen maar ook echt gemotiveerd zijn om een relatie te beginnen.”

Steeds meer vijftigplussers

En dat zijn mensen van alle leeftijden: “Het begint bij drieëntwintig, vierentwintig jaar en het kan in extreme gevallen tot zeventig gaan. De meerderheid van onze leden zijn dertigers en veertigers, maar de jongste jaren is er een opvallende verschuiving bezig: we krijgen steeds meer vijftigplussers over de vloer. Tien jaar geleden zag ik bijna nooit iemand van zestig of ouder, dat was echt uitzonderlijk. Nu niet meer. Het Nationaal Instituut voor Statistiek publiceert elk jaar cijfers over het aantal echtscheidingen. Daaruit blijkt dat de jongste twee of drie jaar het aantal echtscheidingen procentueel het sterkst is gestegen in de groep van de vijftigers. Het is een groep die in alles met een inhaalbeweging bezig is. De vijftigers gaan heel actief op zoek naar nieuwe relaties. Dit is een generatie – en dat geldt vooral voor de vrouwen – die gewacht heeft tot de kinderen het huis uit waren om uit elkaar te gaan. Hun relatie is al veel langer gestrand, maar het zijn mensen die uit hun opvoeding een groot verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef hebben meegekregen. Ze zijn bij elkaar gebleven zolang het nodig was voor de kinderen. Eenmaal de kinderen volwassen, nemen vooral veel vrouwen het initiatief: het is nu of nooit, als ze nog tien jaar wachten is het te laat. En zo zie je dat veel mensen na vijfentwintig of dertig jaar huwelijk uiteengaan.”

Er is dus een nieuwe groep van singles ontstaan: “Vitale, kapitaalkrachtige mensen, vaak al met prepensioen, die veel vrije tijd hebben. Ze beschikken over de middelen om te reizen, om van het leven te genieten. Ze denken: ik heb alles wat ik wil hebben, behalve een partner. Dit zijn mensen die op zoek zijn naar wat ik een pure relatie noem: ze hebben alle grote projecten gerealiseerd, de kinderen zijn opgegroeid, ze hebben een huis en nu willen ze een partner, goed gezelschap, een relatie op een zuiver emotioneel vlak.”

Liefde en kracht

Wat is eigenlijk het geheim van een goede relatie? Geen evidente vraag, vindt Rika, maar ze doet haar best: “Om te beginnen moet je jezelf goed kennen, zowel je slechte als je goede kanten. Je moet ervaring in relaties hebben – maar niet te veel, want als je een aantal breuken achter de rug hebt, wordt het moeilijk om de nodige energie te vinden om opnieuw te starten. Daarnaast moet je goed in je vel zitten, goed alleen kunnen zijn. Als je zelfstandig en evenwichtig bent, begin je niet met onrealistische verwachtingen aan een relatie. Mensen die ongelukkig zijn doen dat wel. Ze hopen dat de ander hen gelukkig zal maken maar zo gaat dat niet. Het kan vreemd klinken uit de mond van iemand die dit werk doet, maar als je een goede relatie wilt, moet je eerst jezelf vinden.”

“Je mag ook niet te veel praktische beslommeringen hebben, geen grote financiële problemen of toestanden met de kinderen. Ook je inzet is belangrijk, je moet iets voor een relatie over hebben en niet direct alles in de weegschaal leggen. Je mag niet verwachten dat je onmiddellijk iets terugkrijgt voor wat je in de relatie stopt. Dat is trouwens een van elementen die ervoor zorgen dat er vandaag vrij veel gescheiden wordt: we brengen vaak het geduld niet meer op om dingen te laten betijen of positief te laten evolueren. We gaan te vlug op zoek naar iemand anders.”

“Zeker niet het minst belangrijke is verliefdheid. Ik denk dat dit ook nodig is. Verliefdheid blijft misschien niet eeuwig duren, maar later wordt het een bron van kracht: we hebben het ooit zo goed gehad, dat kan terugkomen.”

Dus toch nog liefde, al is het op de valreep. Eind goed, al goed, zuchten de Cupido’s, en ze scherpen hun pijlen... n

Bart Holsters

“Wie een goede relatie zoekt moet eerst zichzelf vinden”

“De ‘nieuwe single’ heeft alles wat hij wil hebben, behalve een partner”