Twintig jaar geleden heb ik een stukje van mijn hart in de Franse Haute Savoie gelaten. Ik reisde toen rond in een piepkleine caravan, op zoek naar bergen, winkelstadjes en water... en plots lag daar Annecy. In één klap vond ik alles wat ik nodig had: de Alpen, een stijlvol, historisch stadje én le lac d'Annecy, een meer met mogelijkheden. Ik herinner me wandelingen langs uitgestrekte parken, onhandige boottochtjes met veel draai-gepeddel op het veel te grote meer, uitgebreid prijzen vergelijken in de verschillende bistro's (je ...
Twintig jaar geleden heb ik een stukje van mijn hart in de Franse Haute Savoie gelaten. Ik reisde toen rond in een piepkleine caravan, op zoek naar bergen, winkelstadjes en water... en plots lag daar Annecy. In één klap vond ik alles wat ik nodig had: de Alpen, een stijlvol, historisch stadje én le lac d'Annecy, een meer met mogelijkheden. Ik herinner me wandelingen langs uitgestrekte parken, onhandige boottochtjes met veel draai-gepeddel op het veel te grote meer, uitgebreid prijzen vergelijken in de verschillende bistro's (je bent jong en het echte geld moet nog komen), en dineren bij kaarslicht in piepkleine restaurants. De goedkope camping van toen - vlak aan de oever van het meer, geen luxe en toch een droom - moest inmiddels plaats ruimen voor een sociale woonwijk en ook de stad werd een flinke tik groter, maar zowel het meer als het historische hart van Annecy zijn nog mooier geworden. En, jawel, sommige zaken veranderen nooit: de Pont des Amours aan de rand van het meer ligt er even bekoorlijk bij als toen. De gezellige winkelpromenades en schilderachtige grachten van Annecy nodigen nog altijd uit voor een wandeling door de autovrije straatjes. Kleurrijke huizen leunen tegen elkaar aan en de overdekte bogengaanderijen beschermen tegen de felle zon of de immer zachte regen. De beschutte ligging van deze stad zorgt haast altijd voor een aangenaam klimaat. Er flaneren nog steeds witte zwanen op de Thiou-rivier, waarover zo'n half dozijn bruggetjes springen. De restaurants hebben leuk gekozen namen als Quoi de n'Oeuf en Croq en Bouche, er is zelfs een typische cuisine uit Bombay. Natuurlijk bent u het uzelf verplicht het meer grondig te verkennen, door middel van een uitgebreide boottocht vanaf de quai du Thiou naar de kleine dorpjes in de buurt. Naar Menthon met zijn kasteel en Talloires met zijn baai, naar Doussard en Duingt. Maar uiteindelijk is het toch de stad Annecy zelf die door haar drie wekelijke markten, haar trendy muziekgroepjes 's avonds en de talloze feesten met en zonder vuurwerk alle aandacht naar zich toe trekt. En dan is er nog de weg naar Chamonix waar de bergen zich steeds rechter lijken te zetten. Witte koeien hangen schuin te herkauwen, kronkelige klaterriviertjes banen zich steeds luidruchtiger een weg doorheen een doolhof van keien en rotsblokken. Hier en daar merkt u in de bossen de eerste bruingele herfsttinten op. C'est en septembre que mon pays peut respirer, hoor ik Bécaud op de radio zingen. Hij heeft gelijk. Ik volg de bergroute tot Le Grand-Bornand. Dit is het ongerepte Frankrijk. Natuurlijk, harmonieus, vredig. Een oase van rust, een wereld zonder zorgen. nTekst en foto's: Georges Gielen
