Uit liefde voor haar prins

Ter ere van de 65ste verjaardag van prins Alexander, de halfbroer van koning Albert II, stelde zijn echtgenote prinses Lea een boek samen over het leven van en met haar prins. Een fotohommage aan de meest miskende telg van onze koninklijke familie.

Ze zegt van zichzelf dat ze eerder verlegen en gereserveerd is, maar daar is niets van te merken als ze over het boek vertelt dat ze enkele maanden geleden over haar man samenstelde. Integendeel, ze komt natuurlijk-elegant over, optimistisch en opgewekt, maar toch ook heel vastberaden. Het zijn die kwaliteiten die de heel wat somberder gestemde prins Alexander overstag deden gaan, een man die zijn levenslot altijd eerder heeft ondergaan dan er bewust voor te kiezen. Ook nadat hij in 1991 met Lea getrouwd was, hield hij het huwelijk... zeven jaar lang verborgen, zelfs voor zijn moeder, Lilian Baels, de Prinses van Rethy en tweede vrouw van Leopold III.

Plus Magazine: Hoe kwam u op het idee om een boek over uw man te maken?

Prinses Lea: Ik zal eerlijk zijn. Zes maanden geleden was ik aanwezig op een receptie en hoorde daar iets dat me diep schokte. Een dame had het over mijn man en ze zei: Prins Alexander, leeft die nog? Dat vond ik zo onrechtvaardig! Ik zag het als mijn taak om het geheugen van de mensen op te frissen. Mijn man heeft zich nooit op het voorplan willen plaatsen maar men mag toch niet vergeten dat hij dezelfde opvoeding heeft genoten, dat hij lief en leed heeft gedeeld met zijn oudere broers, Boudewijn en Albert. Tenminste, tot het leven hen scheidde.

Hebt u helemaal geen contact meer met de koninklijke familie?

Natuurlijk wel, op een beperkt aantal grote familiefeesten worden we uitgenodigd, zoals het huwelijk van Laurent bijvoorbeeld. Maar dat gebeurt niet zo vaak.

Heeft prins Alexander ooit spijt betoond over hoe alles gelopen is?

Hij heeft zich nooit willen mengen in het bestuur van het land, maar ik vind toch dat hij meer aandacht verdiende. Hij is een gecultiveerd en briljant man die bovendien wondermooi kan schrijven... Het is spijtig dat hij niet meer heeft kunnen betekenen voor dit land.

De prins was vijftig toen u met hem trouwde. Hoe hebt u kunnen aanvaarden dat hij dit jarenlang geheim heeft gehouden?

Ik heb zijn wens gerespecteerd. Hij wou zijn moeder niet kwetsen of met wie dan ook in conflict komen. Mijn kinderen waren toen nog heel jong, alleen mijn dochter van elf was op de hoogte. Natuurlijk was deze situatie niet altijd makkelijk voor mij. Tijdens etentjes werd ik soms compleet over het hoofd gezien. Ik kon het wel uitschreeuwen dat ik meer was dan een occasioneel vriendinnetje! Bij het huwelijk van zijn zus Maria-Esmeralda heeft hij onze relatie dan uiteindelijk opgebiecht.

De karakters van u en uw man lijken heel verschillend. Wat maakte u in zijn ogen aantrekkelijk?

Ik denk dat mijn enthousiasme en optimisme hem intrigeerden. Hij is meer pessimistisch en dromerig, terwijl ik sneller de positieve kant zie en graag menselijk contact opzoek. Ik ben eerder een losbol terwijl hij altijd met zijn twee voeten op de grond blijft. Hij heeft me wel geleerd alles wat voorzichtiger aan te pakken. Wij zijn dus inderdaad heel verschillend, maar toch had ik bij onze eerste ontmoeting meteen het gevoel dat ik hem al heel lang kende.

Waar komt dat enthousiasme van u vandaan?

Ik ben een enig kind en werd door mijn familie op handen gedragen. Ik heb zoveel gekregen, dat geeft me zin om veel terug te geven. Het leven is een spel, je moet dat niet te serieus nemen. Kinderen die in een warm nest opgroeien, met veel affectie, zijn gewapend voor het volwassen leven. Alexander is in zijn kindertijd vaak lange tijd alleen geweest zonder zijn ouders te zien. Het paleis van Laken is zo groot dat je er uren in kunt rondlopen zonder een levende ziel tegen te komen! Het gebeurde dat zijn moeder hem dagenlang niet omhelsde. Ze kon zeer afstandelijk en afwezig zijn. De manier van opvoeden van die tijd is natuurlijk niet te vergelijken met deze van vandaag. Het ging er heel wat minder psychologisch aan toe. En verder was dat systeem typisch voor alle koningskinderen.

Hoe heeft Alexander zich tegenover uw kinderen gedragen?

Hij heeft er jaren over gedaan om te begrijpen hoe opvoeden in zijn werk gaat. Had moeite om zijn gevoelens te uiten. Maar mijn zoon en hij zijn ondertussen onafscheidelijk geworden. In die mate zelfs dat ze op elkaar zijn beginnen te lijken. Hij heeft hen veel bijgebracht, hij is een fantastische stiefvader.

Welke momenten brengt u het liefst samen door?

Hij is verlekkerd op lekker eten en goede wijn. We gaan dan ook vaak op restaurant, hoewel ik minder gastronomisch ben aangelegd dan hij. Alexander houdt van de natuur en trekt er meerdere uren per dag alleen op uit. Die eenzaamheid heeft hij nodig. Ik hou zelf ook van het buitenleven. Als ik me niet goed voel, ga ik onder een boom zitten. Twee momenten zijn heilig voor ons: het ontbijt en de avond wanneer mijn kinderen langskomen of we gezellig samen zijn met onze honden. Eerlijk gezegd verdenk ik Alexander ervan een geheim leven te leiden met Valdi, zijn teckel!

U hebt ook samen een vereniging opgericht.

Ja, op 1 januari 2006. Ze kreeg de naam Stichting Prins en Prinses Alexander van België mee. Dit jaar hebben we ons geconcentreerd op de hulp aan mensen met een handicap en meer bepaald op de hulp via hypotherapie (therapie met paarden) en dat in heel België.

Hoe kijkt u aan tegen het ouder worden?

Iemand heeft ooit gezegd: zelf worden we nooit oud, het zijn de anderen die verouderen. Zo denk ik er ook over. Ik neem het allemaal humoristisch op. Ik heb er geen benul van of ik er nog goed uitzie of niet. Ik ben wel een beetje koket maar heb een heel eigen gevoel voor esthetiek. Ik hou van mooie stoffen en decoratie. Urenlang rondsnuffelen en uiteindelijk iets moois vinden tussen rommel, dat vind ik heerlijk.

U ziet er gelukkig uit. Hebt u een beetje van die sereniteit op uw man kunnen overbrengen?

Sommige mensen zijn gemaakt voor het geluk, andere niet. Ik ben elke dag gelukkig, want geluk is een ingesteldheid. Alexander is een erg nostalgisch persoon, bezorgd maar ook scherpzinnig. Hij haalt graag herinneringen op aan zijn jeugd. Toch voelen we ons niet misnoegd of tekortgedaan. Ik prijs me gelukkig omdat ik twee schitterende kinderen heb. Mijn zoon wil aan de slag in de vastgoedsector en mijn dochter werkt haar doctoraat in de politieke wetenschappen af. En ons huis hebben we tot een warm liefdesnestje omgebouwd, niet ver van het kasteel van Argenteuil, waar Alexander opgroeide. n

Het fotoboek ‘Le Prince Alexandre de Belgique’ is uitgegeven bij Editions de l’Arbre (euro 29,90). In de loop van 2008 wordt een Nederlandstalige versie verwacht.

“Alexander heeft er jaren over gedaan om te begrijpen hoe opvoeden in zijn werk gaat. Maar hij is een fantastische stiefvader!”

Gilda Benjamin – Foto’s : Frank Bahnmüller