U schenkt een bedrag

Als u de risico’s van de borgstelling of het mee lenen niet wilt lopen, kunt u er ook voor kiezen een bepaalde som te schenken. In dat geval kunt u uiteraard niet worden aangesproken om de volledige schuld af te lossen en is er geen sprake van onverdeeldheid.

De risico’s

1 Zelf loopt u met een schenking niet echt een financieel risico. Het is wel belangrijk dat de schenking juridisch correct wordt uitgevoerd. Zo moet het duidelijk zijn dat het om een schenking gaat en niet om een lening.

2 Als u verschillende kinderen hebt, loopt het kind dat de schenking ontvangt wel het risico bij uw overlijden een stuk van de schenking te moeten terugbetalen aan broer(s) en/of zus(sen). Als u het geld belastingvrij schenkt via een handgift of bankgift, moet u als schenker nog drie jaar leven. Zo niet wordt het geschonken bedrag bij de nalatenschap gevoegd en moeten er successierechten op worden betaald.

3 En uiteraard deelt u allicht met vele ouders de bezorgdheid of uw kind het bedrag wel zal besteden waarvoor u het hebt gegeven – met name vastgoed verwerven – en niet voor iets anders. Een andere, veel voorkomende bezorgdheid is dat uw kind eventueel scheidt en het geschonken bedrag dan ook deels in handen van uw schoondochter/-zoon terecht komt.

Juridisch correct schenken

Stel dat u uw zoon voor € 75.000 wil sponsoren bij het bouwen of verbouwen van zijn huis. Heel belangrijk voor u is dat hij het geld dat u schenkt ook werkelijk én volledig besteedt aan het (ver)bouwen. Als u de schenking via een bankgift doet (u schrijft het geld over naar de rekening van uw zoon), dan ondertekent u samen met uw zoon een bewijsdocument (pacte adjoint) of werkt u met twee aangetekende brieven, waarin u duidelijk maakt dat het om een schenking gaat en niet om een lening, zodat er achteraf geen discussie is met broers en zussen. Juridisch en fiscaal gezien is zo’n bankgift vooraf sluitend, maar het geeft u geen zekerheid of het geld goed besteed wordt.

Met last. Om dat probleem op te vangen kunt u eraan denken om in de aangetekende brieven of de pacte adjoint een last op te leggen, bijvoorbeeld dat het goed moet worden gebruikt om te investeren in onroerend goed of voor het verbouwen van een bepaald huis.

In principe is deze last wel juridisch afdwingbaar, maar in de praktijk ligt het toch een stuk moeilijker. Want wat als uw zoon in ons voorbeeld slechts € 25.000 gebruikt voor de verbouwing? U zult dan naar de rechtbank moeten stappen om dit af te dwingen. Deze techniek is dus enkel aan te raden als het vertrouwen tussen ouders en kind 100% is.