U bereikt hoegenaamd geen akkoord

Niemand kan verplicht worden om gehuwd te blijven. Als geen overeenkomst tussen de huwelijkspartners mogelijk is en een bemiddeling geen oplossing biedt, kan één van de huwelijkspartners de echtscheidingsprocedure inzetten op grond van bepaalde feiten, en dit zonder twee jaar te moeten wachten.

De wet bepaalt drie soorten feiten die hiervoor in aanmerking komen:

overspel

grove beledigingen

slagen.

De voorlopige regeling

De partij die beslist tot echtscheiding over te gaan kan in elk geval een afzonderlijke woonst krijgen. Dit kan door een beslissing van de vrederechter of (tijdens een echtscheidingsprocedure) door de voorzitter van de rechtbank in eerste aanleg die beslist in kort geding. De rechter zal in dit geval de moeilijke beslissing nemen wie in de gezinswoning mag blijven en wie de woning dient te verlaten. De rechter zal nagaan welke partij zich het makkelijkst ergens anders kan vestigen (beroep, familiale opvangmogelijkheid, afstand tot het werk, financiële draagkracht). Heel vaak wordt de woning voorlopig toebedeeld aan de ouder bij wie de kinderen het meest zullen verblijven, ook al is dit de ouder die beslist heeft de partner te verlaten. Overigens kan de rechter ook inzake huurwoningen afzonderlijke woonst opleggen.

LET OP! Deze voorlopige regeling houdt geen verdeling in. Pas na de echtscheiding zal de verdeling tussen de echtgenoten plaatsvinden. Meestal wordt er dan ook een vergoeding bepaald die de partij die de woning voorlopig toegewezen kreeg aan de andere partij moet betalen.

De rechtbank kan ook andere dringende en noodzakelijke beslissingen over het vermogen van het gezin en de opvoeding, het onderhoud en de verblijfsregeling van de kinderen opleggen. De loutere beslissing van een huwelijkspartner om aan het huwelijk een einde te maken, volstaat opdat dit zou kunnen gebeuren.

WEETJE Deze dringende en voorlopige maatregelen kunnen in elke stand van het geding ingeleid worden. Dit moet gebeuren bij de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg die in kortgeding hierover uitspraak doet.

Echtscheidingsgronden

De eenvoudigste echtscheidingsgrond is overspel. Via een vastgesteld overspel kan een huwelijkspartner op enkele weken tijd de echtscheiding doordrukken. Let op, dit betekent zeker niet dat alles dan verdeeld is. Dat kan na een vonnis op grond van overspel zelfs jaren duren...

De verongelijkte partner laat zijn advocaat een verzoekschrift neerleggen bij de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg om tot vaststelling van overspel over te gaan. Overspel is geen strafbaar feit meer, maar de vaststelling is nodig om de andere partij als ‘schuldige’ te laten aanduiden om een onderhoudsgeld in de wacht te kunnen slepen.

Het bewijs van slagen wordt meestal geleverd door processen-verbaal van de politie of door verklaringen van getuigen.

De meest omslachtige manier om tot een echtscheiding op grond van feiten over te gaan is deze op grond van grove beledigingen. De wet bepaalt niet wat onder grove beledigingen moet worden verstaan. Enkele voorbeelden uit de praktijk: beledigende uitspraken over de huwelijkspartner, het onderhouden van een beledigende relatie, verwaarlozing van de huishouding of bijdrage bij het huwelijk,...

Het is vaak zeer moeilijk om dergelijke beledigingen aan te tonen. Daarom is het aangewezen een zeer uitgebreid huwelijksverslag voor uw advocaat op te stellen waarin u alle feiten vermeldt die eventueel als grove belediging zouden kunnen beschouwd worden. Vermeld ook telkens hoe u meent dit te kunnen bewijzen (klachten bij de politie, getuigen,...) en duid telkens aan waar en wanneer deze feiten zich hebben voorgedaan.

Dit soort procedures duurt meestal het langst en leidt tot de hoogste kosten. De inzet is vaak het persoonlijke onderhoudsgeld. Wanneer hierover geen discussie bestaat, hebben beide partijen er alle belang bij om een overeenkomst af te sluiten waarin zij verzaken aan een persoonlijk onderhoudsgeld.

Vereffening-verdeling

Anders dan bij een echtscheiding bij onderlinge toestemming regelt een echtscheiding op grond van feitelijke scheiding of op grond van bepaalde feiten niet de verdeling van de goederen en de schulden. Eens de echtscheiding achter de rug is, kunnen de partijen hierover onderhandelen. In veel gevallen is er voldoende gezond verstand aanwezig om deze verdeling in der minne tot stand te brengen.

Een goede advocaat is evenwel vooruitziend en zal al in de echtscheidingsprocedure gevraagd hebben dat een notaris wordt aangesteld tot vereffening en verdeling van de huwgemeenschap. Deze notaris zal door de partijen echter pas aan het werk gezet worden wanneer geen overeenkomst kon bereikt worden of wanneer er onroerende goederen moeten verdeeld worden. n

A Elfri De Neve, advocaat