Tijdsprongen in het hart van Europa

Nog nooit heeft Europa zo sterk in de actualiteit gestaan als de voorbije maanden. Een goede reden voor een winterse wandeling door de Europese wijk van Brussel. Loop met ons mee langs de plekken waar het allemaal gebeurt.

Ludo Hugaerts – Foto’s: Bart Degrande

Mooi? Lelijk? Het Luxemburgplein, waar onze wandeling start, blijft controversieel. Denk de auto’s en de nieuwbouw weg en je krijgt een gaaf 19de-eeuws plein in een vierhoek rond een retrostation. Richt je je blik iets hoger, dan rijzen achter het ex-station de glazen gebouwen van het Europese parlement op. Op onze wandeling zullen we meer dan één sprong maken van de 19de naar de 21ste eeuw.

Op het Luxemburgplein herinneren restanten van de Berlijnse muur aan het recente verleden, maar achter het station komen we volop in de actualiteit. We zijn op de Mall, de open wandelruimte voor het Europarlement met het nieuwe ondergrondse station, en gaan het Parlementarium binnen, het nieuwe bezoekerscentrum.

Knappe promotie

Het Parlementarium is ruim en mocht duidelijk wat kosten. De bezoeker wordt gratis voorzien van een geavanceerde audiogids in zijn taal en in elke ruimte staan mensen klaar om hulp te bieden bij het gebruik ervan.

Natúúrlijk lopen we hier door een knappe promotiestunt, maar tegelijk herinneren foto’s en interactieve informatie ons eraan wat Europa heeft verwezenlijkt. We zien het verwoeste continent na 1945 en in een filmzaal luisteren we in een knusse chesterfield naar de verhalen van burgers uit de 27 lidstaten. Via computerschermen kunnen we een boodschap achterlaten voor een parlementslid en kijken naar interviews met Europafans (zoals Guy Verhofstadt). Elders kunnen we onze wensen voor Europa intikken en op een meubeltje-met-scherm over een kaart van Europa schuiven, die vertelt in welke stad Europa een activiteit voor de toekomst financiert.

Via de passage onder de gebouwen lopen we naar de Wiertzstraat waar u een geleid bezoek kunt brengen aan het Europees Parlement (zie Praktisch). We lopen verder naar de Vautierstraat waar we de keuze hebben tussen twee musea: het Museum voor Natuurwetenschappen (dat van de iguanodons) en het Wiertzmuseum. In dit wat surrealistische herenhuis maken we opnieuw een sprong naar de 19de eeuw en vergapen we ons aan de monumentale schilderijen van de getormenteerde schilder Antoine Wiertz (1806-1865).

Artnouveauparels

Terug buiten wacht weer een verrassing. We lopen het Leopoldpark in en staan ineens in een groene oase tussen het Europese geweld. Een park op een helling met een romantische vijver is het laatste wat je hier zou verwachten.

Tijd voor een hapje of drankje? Dan moet u op het nabijgelegen Jourdanplein zijn. Het barst er van de eethuizen in alle culinaire stijlen van Europa. Drukst bezocht is Maison Antoi- ne, wellicht de bekendste frituur van ons land. Meestal is het aanschuiven aan een van de twee (!) togen. We wandelen terug door het Leopoldpark en steken over naar het Jean Reyplein. Hier weerspiegelt de glazen kantoortoren van het Europees Comité van de Regio’s vrolijk de bouwwerven van de buurt. We lopen onder de Wet-straat door tot in de Livingstonelaan. De sfeer wordt snel veel rustiger en opnieuw belanden we in de 19de eeuw. Groene squares en parkjes die ons terugflitsen naar de belle époque, volgen elkaar op. Hou zeker halt bij artnouveauparels als het Van Eetvelde- huis (Palmerstonlaan 4) gebouwd door Victor Horta en Villa Germaine (nr. 24 van dezelfde laan).

Knappe promotie

Via het Ambiorixplantsoen en de Archimedesstraat staan we oog in oog met hét symbool van de Europese wijk: het Berlaymontgebouw met zijn uitwaaierende vleugels. Hier huizen de Europese commissarissen. De hal is vrij toegankelijk – een ideale plek om te mijmeren over al uw belastinggeld dat in het asbestvrij maken van het gebouw is gekropen.

Het Schumanplein blijft voorlopig nog één grote werf (in de week razend druk, in het weekend uitgestorven). We werpen een blik op het gebouw van de Europese Raad (hoofdkwartier van Van Rompuy), maar ontvluchten dan de drukte in het Jubelpark zo’n 400 meter verderop. Hier ontdekken we een van de geheimen van Brussel: via het Legermuseum kunnen we gratis naar een uitkijkpunt bovenop de triomfboog (er is een lift). Brussel ligt nu aan onze voeten. Doen!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content