Te veel verharding

Toen wij als jonggehuwd koppel in ‘de nieuwe wijk’ kwamen wonen, zag het er na enkele jaren mooi uit. Al de voortuintjes met gras, beplanting en bloemen deden ons opleven. Ondertussen heeft het groene gras bij nogal wat mensen plaats gemaakt voor een voortuin van steen of keien, en met veel geluk hier en daar nog een opening voor een beetje (minimaal) groen. Wij hebben ondertussen na 30 jaar ons grasperk verwijderd omdat we telkens met de grasmachine door het huis moesten om bij het gras van onze voortuin te kunnen komen. Wel hebben wij het gazon vervangen door allerhande bloeiende planten, siergrassen en bodembedekkers. De bijtjes zijn in de zomer wat blij. De gemeente vervangt de vaste verharding van de openbare parkeerplaatsen beetje bij beetje door groendallen, speciaal om het water door te laten sijpelen, maar aan de verstening die de bewoners hebben aangebracht, wordt niet geraakt. Jammer. Zo zien wij telkens weer wat groen verdwijnen, en met het ouder worden merk ik dat ik daar toch meer en meer belang aan hecht. Zeker sinds de modekleur van tegels reeds vele jaren grijs is. Dat geeft een koude, kille indruk.