Stad van vertellers

Dublin draagt met trots de titel Wereldstad van de Literatuur. Wie een citytrip maakt naar Dublin, voelt overal de geest van de grote schrijvers.

Dublin mag dan een op het eerste gezicht weinig indrukwekkende stad zijn, groots is ze in haar bewoners. De vochtige en tochtige, maar cultureel opwindende hoofdstad van de Republiek Ierland bracht maar liefst vier Nobelprijswinnaars Literatuur voort: W. B. Yeats, Samuel Beckett, Seamus Heaney en George Bernard Shaw.

Ook Oscar Wilde, Bram Stoker (auteur van Dracula) en James Joyce hadden hun wortels in Dublin. De beroemde namen waren slechts schakels in een lange, rijke literaire traditie. Want het oudste manuscript van Ierland en de allereerste openbare bibliotheek van het land bevinden zich hier. Geen wonder dat Dublin in 2010 door de Unesco erkend werd als Wereldstad van de Literatuur.

Overdrijven mag

“We hebben een oude traditie van troubadours en we zijn dol op verhalen. Dubliners zijn gewoon storytellers“, verklaart Jane Alger, directeur van Dublin Unesco City of Literature. “We houden van humor en enige overdrijving ter wille van het verhaal is toegestaan. Schrijven staat hier ook hoog in aanzien. Creatief schrijven is een vak op school en niemand lacht wanneer je zegt dat je schrijver wil worden.”

Krakende bibliotheken

Het is in Dublin dan ook niet meer dan normaal dat Trinity College, de vermaarde 400 jaar oude universiteit waar onder meer Wilde en Beckett studeerden, een centrale plaats inneemt in de stad. Het is een heerlijke oase van groen waar u makkelijk door kunt wandelen. De meeste mensen bezoeken Trinity College vanwege de bijzondere Old Library. In deze zonder meer filmisch ogende bibliotheek – met krakende eiken vloeren, metershoge boekenkasten, even hoge houten ladders en meer dan 200.000 intacte turven die honderden jaren wijsheid hebben opgeslagen – wordt het oudste manuscript van Ierland bewaard: het Book of Kells. Het rijkelijk versierde manuscript met de vier evangeliën dateert van 800 na Christus en is letterlijk monnikenwerk. Het werd een tijdlang bewaard op het eiland Kells, waaraan het zijn naam dankt.

Minstens even indrukwekkend, maar veel kleiner en wat verborgen, is Marsh’s Library. Dit was in 1701 de eerste openbare bibliotheek van Ierland en ze ziet er grotendeels nog uit als toen. Het oudste boek staat er al 300 jaar. Wie een van de 30.000 werken wil raadplegen, moet een grondige motivatie kunnen voorleggen, maar regelmatig worden boeken tentoongesteld.

Wanneer we dit mini-universum verlaten staan we vlakbij de imposante Saint-Patricks Cathedral. Ook hier kleeft een verhaal aan. Jonathan Swift, auteur van Gulliver’s Travels (1726), was hier ooit decaan. Op de gevels in Golden Lane, die op de kathedraal uitgeeft, wordt het reisepos uitgebeeld.

A story and a pint

Naast hun literaire spirit staan Dubliners nog voor iets anders bekend: drinken. De stad telt minstens evenveel pubs als boekhandels. Een leuke combinatie van beide is de Literary Pub Crawl. Twee professionele acteurs nemen ons op sleeptouw langs pubs met geschiedenis, waar ze op magistrale wijze pareltjes uit de Ierse literatuur opvoeren. We verzamelen in Duke Pub, niet onbekend voor wie er ooit in slaagde Ulysses van James Joyce te doorworstelen. Met Waiting for Godot van Samuel Beckett en een Guinness start onze tour en worden we helemaal ondergedompeld in de sfeer van de geniale literaire geesten. Deze stad aan de Liffey, met de gietijzeren Halfpenny Bridge als symbool, is trots op zijn literaire erfgoed. Dat is duidelijk, ook voor wie gewoonweg een wandeling maakt door de bruisende straten – de originele koffiehuizen zitten vol en uit de vele pubs klinkt steevast livemuziek. Een bronzen James Joyce wijst u de weg in North Earl Street, Molly Malone, uit het gelijknamige Ierse liedjes, leidt u naar winkelstraat Grafton Street. En talrijke boekhandels in charmante Georgian houses liggen bezaaid over de stad. Wie tenslotte een ommetje maakt langs het statige Merrion Square, kruist zeker het beroemde beeld van Oscar Wilde, vergezeld van zijn meest gevatte observaties. ‘Ervaring is de naam die men geeft aan zijn eigen vergissingen’ is nog altijd een van mijn favorieten.

Ann Heylens