Ruzie maken is een kunst

Een goede ruzie met uw levenspartner is gezonder dan zwijgen voor de lieve vrede, zegt psycholoog Marc Van den Herrewegen. Op voorwaarde dat u ruzie maakt op de juiste manier.

Hoe vaak zullen mijn vrouw en ik binnenkort ruzie maken, nu ik met pensioen ga? De jongste maanden stel ik me die vraag wel vaker (zie ook p. 62). Vanaf 1 januari gaan we immers een territorium delen en veel tijd samen doorbrengen. En dus letterlijk en figuurlijk op elkaar botsen. Psycholoog Marc Van den Herrewegen heeft alvast een belangrijk advies voor ons: “Krop uw ergernissen en negatieve gevoelens vooral niet op, maar probeer ze uit te praten met een goede ruzie”. Hij weet waarover hij spreekt. Op basis van zijn praktijk schreef hij het boek Ruzie maken kan je leren, dat dit voorjaar verscheen. Conflicten aangaan met je partner is ook één van de onderwerpen waarover hij spreekbeurten verzorgt.

Van zwijgen word je ziek

Of het nu gaat om typische kleine ergernissen in het gedrag van onze levenspartner of om diepere conflicten: wanneer we zwijgen voor de lieve vrede, wreekt zich dat uiteindelijk toch. “Ik zwijg altijd en nadien voel ik me gewoon leeg“, lazen we in een mail van lezeres Suzanne uit Jalhay, als reactie op een oproep over dit onderwerp via onze website.

Partners die hun ergernissen opkroppen of verdringen, kunnen er op de duur echt ziek van worden, waarschuwt onze psycholoog. “Eerst voel je je niet goed in je vel. De opgekropte spanning vreet aan je energie en je bent snel moe. Je wordt dan vlugger vatbaar voor verkoudheden, maar gaandeweg ook voor ernstiger ziekten. Ik weet het: er bestaan ook koppels die na 30 of 40 jaar samenzijn elk conflict vermijden en op een vrij comfortabele manier als broer en zus onder hetzelfde dak samenleven omdat dit hun materieel en financieel het beste uitkomt. Maar kan je dan nog van een relatie spreken? Laat staan van een liefdesrelatie of een warme verbondenheid?”

De juiste manier?

Conclusie: in plaats van ergernissen op te kroppen, kunnen mijn vrouw en ik dus beter maar eens ruzie hebben dat het klettert. Marc Van den Herrewegen: “We mogen echt geen schrik hebben om een ruzie te starten of denken dat we dat niet aankunnen. We voelen allemaal de behoefte om begrepen te worden. Wanneer we met onze partner ruzie maken op de juiste manier, dan halen we niet alleen een pak van onze lever, maar leren we ook over onze gevoelens te praten. De lucht klaart op en we krijgen nieuwe energie. In een ruzie leren we bovendien veel over de gevoelens van de andere. Dat kan ons samenleven, onze liefde, onze intimiteit en dus onze toekomst als koppel alleen maar ten goede komen.”

Alleen: wat is ruzie maken op de juiste manier? Als u een conflict met uw partner wil oplossen, dan moet u volgens de psycholoog vijf fasen doormaken:

? Eerst zelf beseffen dat er iets op uw lever ligt.

? Aan uw partner duidelijk vertellen wat uw ergernis is of uw negatieve gevoelens zijn.

? Uw gevoelens laten begrijpen door uw partner.

? Afspraken maken met uw partner.

? Opvolgen of de afspraken worden nageleefd.

Om dat goed te doen, kunt u volgens Marc Van den Herrewegen een aantal technieken toepassen (lees Tien tips voor een goede ruzie, p. 23). De kans dat de ruzie een einde aan uw ergernis maakt, wordt dan veel groter.

Wel beeld, geen klank

“Onze ruzie gaat meestal over de kinderen. Ik zou hen financieel meer willen steunen, maar mijn echtgenoot wil meer genieten en reizen. Daar hebben we soms woorden over en dan krijg ik een tijdlang wel beeld maar geen klank. Uiteindelijk praten we dan toch en komen we tot een compromis”.

Deze reactie van lezeres Viviane uit Zele illustreert dat mannen en vrouwen vaak anders reageren in een echtelijk conflict. “Vrouwen zullen makkelijker over hun gevoelens spreken, mannen zullen sneller toeklappen en in hun schelp kruipen”, zegt de psycholoog.

“Toch mag je dat niet veralgemenen. Alles hangt af van de hoeveelheid vrouwelijke energie in een man en mannelijke energie in een vrouw. Het wel-beeld-maar-geen-klank-gedrag zie je vooral bij zeer mannelijke mannen of bij vrouwen met veel mannelijke energie. Ik noem zo iemand een conflictsaboteur. Hij of zij wil zijn/haar partner als het ware straffen. Als partner hoeft u dat kinderachtige gedrag echter niet te tolereren. Zeg dan: ik begrijp dat je een uurtje wilt afkoelen, maar je moet niet uren of dagen de koppigaard uithangen. Ik stel voor dat we nu de tijd nemen om dit uit te praten.”

Niet zonder risico’s

Mooi allemaal, maar houdt het aangaan van conflicten toch niet een risico in? In haar getuigenis schreef lezeres Therèse uit Keerbergen: “Na meer dan 40 jaar huwelijk heb ik de raad van een psycholoog opgevolgd en ben ik de ruzies niet langer uit de weg gegaan. Resultaat: maandenlange discussies en verwijten en uiteindelijk een echtscheiding. Misschien had ik toch maar beter gezwegen.”

Marc Van den Herrewegen kan het niet ontkennen: elke ruzie is een risico. “Tegelijk is het voor een relatie verrijkend dat beide partners niet over alles hetzelfde denken. Dat houdt het samenleven juist spannend. Als ik sommige koppels hoor zeggen dat ze nooit ruzie maken en over alles hetzelfde menen en voelen, dan denk ik soms: wat saai! Het risico op een blijvende breuk is het grootst wanneer partners jarenlang geen enkele ergernis of geen enkel meningsverschil uitpraten. Wanneer ze dat uiteindelijk toch doen (bijvoorbeeld wanneer de kinderen de deur uit zijn), dan komen al die niet uitgeprate ruzies ineens samen in een groot conflict met chaotische en escalerende uitbarstingen. In dat geval kan professionele hulp helpen. Een psycholoog kan de twee partijen helpen om over hun gevoelens te praten en geduld te hebben met elkaar. De voorwaarde is dan wel dat elk van de partners in therapie wil gaan.”

Marc Van den Herrewegen – Ruzie maken kan je leren – Boekscout – € 20,95 – isbn 9789461760500 – e-mail: marcvandenh@telenet.be

Ludo Hugaerts

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content