Roze stad Toulouse

Het historische centrum waar altijd wat te beleven valt, een gastronomische savoir-vivre, de warme studentikoze sfeer, de prachtige parken en het uitzicht over de Garonne. Er zijn genoeg redenen om verliefd te worden op Toulouse, ongeacht het seizoen.

De terracotta façades die roze oplichten in de zon en het elegante bouwkundige erfgoed getuigen van de tijd toen Toulouse door de lucratieve handel in pastel – de blauwe verfstof van de knalgele wedeplant – uitgroeide tot een internationaal handelscentrum. In de hoofdstad van het blauwe goud werden somptueuze herenhuizen met ranke torentjes opgetrokken, die ook vandaag nog het historische centrum sieren.

Een bezoek aan Toulouse start op het Place du Capitole, al sinds de 12de eeuw het centrum van de macht. Tegenover het stadhuis met roze marmeren zuilen hebben zich terrasjes onder de arcaden genesteld. Vlakbij torent de Basilique Saint-Sernin boven de stad uit. In dit meesterwerk van romaanse kunst, dat op de Werelderfgoedlijst staat, vinden vandaag tentoonstellingen voor moderne kunst plaats in de schaduw van pilaren die uitwaaieren als polychrone stenen palmbomen.

Een wandeling door het doolhof van kronkelige steeg jes brengt je vanzelf tot bij de Garonne. Op de kade langs het water wemelt het van de studenten van de Ecole des Beaux Arts. Voor hen is het uitzicht op de linkeroever, met het silhouet van het Hôtel-Dieu, dat eveneens op de Werelderfgoedlijst prijkt, een bron van inspiratie. Wanneer de zon langzaam zakt, zet ze de Pont Saint-Pierre en de Pont Neuf in een warme gloed, die weerkaatst in de rustig voortkabbelende rivier.

HOOGVLIEGERS

Dat Toulouse vandaag het centrum van de vliegtuigbouw is, dankt de stad aan haar geografische ligging. Tijdens WOI ging de regering op zoek naar een plek ver genoeg van het front, om fabrieken op te richten voor de bouw van militaire vliegtuigen, die de vijandelijke linies moesten observeren en bombarderen. Vlak na de oorlog startte de industrieel Pierre-Georges Latécoère met luchtvaartverbindingen naar Senegal en Zuid-Amerika. Het waren de hoogdagen van Aéropostale, dat in 1933 in de nieuwe luchtvaartmaatschappij Air France opging. Maar ook daarna bleef de stad naar de hemel lonken: de Caravelle, de Concorde, de Airbus A300, allemaal zagen ze er het levenslicht.

Het Aeroscopia-museum brengt hulde aan de bijdrage die de regio al een eeuw levert aan het grote luchtvaartavontuur en aan de mannen en vrouwen die er aan de basis van lagen. Wie nog hoger mikt, is aan het juiste adres in de Cité de l’Espace, waar de ruimtevaart op een vindingrijke manier in beeld wordt gebracht. Je kan er virtueel naar de uithoeken van de kosmos reizen en een missie aan boord van het internationale ruimtestation ISS beleven alsof je er zelf verblijft. Op de historische site van Montaudran, waar ooit de pioniers van de burgerluchtvaart opstegen, neemt de gloednieuwe Piste des Géants je mee in het avontuur van de mannen en vrouwen die ooit het onmogelijke aandurfden. Een permanente tentoonstelling van 1.000 m2 gewijd aan de meest onwaarschijnlijke vluchten: je temt er de woestijn in het gezelschap van de Saint-Exupéry en je steekt de oceaan over met Mermoz.

Daarna zet je je avontuur verder in de Halle de La Machine, een 6.000 m2 grote ruimte waar de meest fantastische bewegende creaties van de Compagnie La Machine staan opgesteld, waaronder de 14 m hoge Minotaurus, die speciaal voor Toulouse werd ontworpen.

WINTERVIOOLTJES

Op het Canal du Midi ligt een schuit aangemeerd in de kleur van het befaamde viooltje van Toulouse. Naar verluidt bracht een soldaat van Napoleon de variëteit uit Parma mee, na een veldtocht in Italië. Omdat dit viooltje ’s winters bloeit, grepen de tuinbouwers de kans om ook in de wintermaanden bloemen te kweken. Al gauw voorzag het viooltje in het levensonderhoud van 600 gezinnen, die boeketjes verkochten in bloemenstalletjes.

Maar in de strenge winter van 1956 bevroor de volledige teelt en verdween het viooltje van de markt. Tot enkele gedreven liefhebbers het bloempje met wel 40 bloemblaadjes opnieuw introduceerden. Vandaag verkoopt Hélène Vié op haar rivierschuit, die ze heeft omgedoopt tot Maison de la Violette, jam, zeep, mosterd en honing met viooltjes. En ook gesuikerde viooltjes die zich, wanneer je ze in een glas bubbels dropt, van hun suikerlaagje bevrijden en naar het oppervlak zweven. Van een kir royal gesproken!