ROSETTE LIEKENS ving in 37 jaar 57 kinderen op

Of ze in aanmerking komt voor een vermelding in het Guinness Book of Records weten we niet, maar dat ze een unieke prestatie levert, staat vast. Rosette Liekens (63) ontfermde zich de voorbije 37 jaar over liefst 57 pleegkinderen. En daar blijft het niet bij, want wanneer we haar opzoeken kijkt Nadia (fictieve naam), bijna twee, ons met grote ogen aan. Na drie maanden begint ze zich eindelijk thuis te voelen. “Het is een diep gekwetst kind,” zegt Rosette. “Nog altijd durft ze niet in een groot bad, nog altijd kan ze moeilijk praten. Maar ze komt los. Ze heeft me al een knuffel gegeven. En moet je die oogjes zien blinken... Daar doe je het voor.”

Rosette kan tientallen verhalen vertellen, want elk kind dat hier aankomt, draagt een rugzak mee, zoals ze zegt. De kinderen komen uit gezinnen met drugsproblemen, vechtscheidingen of pure armoede. “We hebben altijd graag kinderen gezien”, zegt Rosette. “We hebben er zelf twee en een adoptiezoon. Kinderen staan hier centraal.” Met ‘we’ bedoelt ze ook haar man Bruno (69). “Zo’n opvang doe je niet alleen”, beklemtoont Rosette. “Je hebt je partner nodig én vrienden voor de moeilijke momenten. Want als pleeggezin beleef je ook donkere dagen. Ik vergelijk het met een stroom die je meevoert: soms drijf je lekker, soms liggen er grote en kleine keien in de weg. En daar moet je ook overheen.”

Rosette weet dat ze haar pleegkinderen ooit moet loslaten. Makkelijk is dat nooit, al is het ene afscheid bitterder dan het andere. “Als ik weet dat de kinderen weer terecht kunnen in een normale thuissituatie, ben ik blij. Maar soms wéét ik dat het niet goed komt, en toch sturen rechters of consulenten de kinderen terug. Daar word ik diepongelukkig van. Die mensen zouden ze moeten verplichten om minstens twee keer de situatie ter plekke te bekijken, in plaats van te beslissen op basis van papierwerk.”

Rosette schrok zich een hoedje toen ze vorig jaar werd uitgenodigd door het koninklijk paleis en er op 18 november 2015 de onderscheiding Commandeur in de Kroonorde opgespeld kreeg. “Ik heb 20 minuten met koningin Mathilde gepraat”, zegt ze. “Van moeder tot moeder. Het is een erg toffe vrouw, met veel begrip voor wat we doen. Dat zal me altijd bijblijven.” Of Rosette ooit stopt, durft ze niet te voorspellen, al wil ze het vanaf 2017, wanneer ze 65 wordt, wat rustiger aan doen. “Ik ga een boek schrijven”, lacht ze, “en wellicht weer iets met kinderen doen. Op de kinderafdeling van een ziekenhuis zullen ze wel een knuffelmama kunnen gebruiken, zeker?”

ROB JANS, OLIVIA VAN DE PUTTE