Rosés zonder kater

De zomer staat te trappelen van ongeduld. U weet wel: picknicks, barbecues, schnabbeltjes op zonovergoten terrassen. Wat drinkt daar frisser bij weg dan een heerlijk glaasje rosé?

Dat de rosé nu al twee à drie jaar aan een commerciële comeback timmert, is geen toeval. Het is immers een uitgelezen zomerwijn: ideaal als verfrissend aperitief, gedronken in de schaduw van een parasol en met uw voeten in het warme zand, maar ook als partner van een zomerse quiche of een salade niçoise is een goede rosé niet te versmaden.

Toch heeft deze wijn nog altijd veel tegenstanders. Hun grootste verwijt? Dat hij vis noch vlees is: niet rood of niet wit. Een bastaard. Toegegeven, grote roséwijnen zijn witte raven en ook lekkere, bescheiden flesjes vinden is niet altijd even makkelijk. Behalve voor de overtuigde fans en die zijn talrijker dan u denkt.

Bij Leo, een gepensioneerde ambtenaar van 65, komt er geen andere wijn meer op tafel. “Voor mijn dagelijks wijntje tussendoor kies ik een eenvoudige, lekkere Franse rosé van tegen de Middellandse Zee: vrij droog en niet zo gesuikerd als bij vele andere rosés het geval is. Maar aan tafel sta ik op mijn glas grijze grenache. Niet dat ik elke slok savoureer, maar ik hou heel erg van zijn rode vruchtenaroma’s. Sinds ik hem op de kop heb getikt is het mijn vaste gezel bij de maaltijd.”

Mijn favoriete rosémoment

Ook bij wijnhandelaren horen we enthousiaste geluiden over roséwijnen. Pierre Ghyssens is gerant van de wijnhandel Thorrout et Ghyssens in Flémalle, vlakbij Luik. “U zal me niet geloven als ik vertel wat mijn favoriet rosémoment is”, lacht hij. “De aanwezigheid van vier zaken is daarvoor noodzakelijk: een streepje zon (in de zomer of de lente), een stokbrood, een stuk worst... en een rosé, uiteraard. Dit alles bij voorkeur na een vermoeiende joggingtocht. Een groter genot ken ik haast niet! Heerlijk!”

Pierre Ghyssens is een kenner die houdt van het complexe karakter van een wijn, rijk aan sensaties en openbloeiend in een waaier vol aroma’s. Zijn favorieten? “Dat is een moeilijke vraag. Er zijn zoveel wijnen waar ik van hou. Maar als u aandringt... ga ik voor de Château de Nages, een costières de Nîmes die ik even hoog aansla als de Domaine Laporte, ook al heeft die laatste meer temperament. Het is ook een wijn uit Frans Catalonië, met toetsen van citrusvruchten en kleine rode vruchten.”

Tenslotte nog dit. Bewaarwijnen zijn de meeste rosés niet. Het recentste millésime is altijd het beste, frisser en fruitiger dan het vorige. Er bestaan uitzonderingen, maar wat die rosés winnen aan kracht met het ouderworden, verliezen ze aan finesse. Dus genieten we maar beter met volle teugen – én met mate – van de jaargang 2002 die nu overal in de supermarkten en bij de wijnhandelaars te vinden is! n

A