Puur natuur aan de Lycische kust

Aan de Middellandse Zee, tussen Fethiye en Phaselis, ligt een prachtige kust die dapper weerstand biedt tegen hoogbouw en beton. Proef er samen met ons van geschiedenis, van traditie en natuur.

Patara, in het hart van de Lycische kust, heeft 15 kilometer zandstrand, het langste van Turkije. Zijn hoge duinen met rimpelende toppen doen soms aan de Sahara denken. Bewoning is er niet, alleen een cafetaria en wat hutjes waar dorstige wandelaars iets kunnen drinken. In september komen de zeeschildpadden hier tussen de pijnbomen en de oleanders hun eieren leggen. Met wat geluk kruist u hun pad in het bos of ziet u ze moeizaam de weg oversteken met hun kleintjes.

Vroeger was Patara de belangrijkste haven van Lycië. In het hart van dit enorme natuurpark, dat beschermd wordt door het ministerie van het Milieu, liggen nog ruïnes uit de eerste eeuw van onze tijdrekening: de triomfboog van de stad, het theater, de thermen en de grote graanschuren van Hadrianus. Vandaag wonen in het dorp Patara vooral boeren en is het platteland bezaaid met grote plastic serres voor de tuinbouw. Het mooie natuurgebied is al lang populair bij trekkers en toeristen. Vroeger kwamen er vooral dagjesmensen maar dat is aan het veranderen: de inwoners hebben een paar gezellige cafés en restaurants geopend en er is nu zelfs een hotel.

Geroosterde vis en zeevruchten

Op een tiental kilometer van Patara ligt het charmante stadje Kalkan, een ideale plaats om uw tenten op te slaan en van hieruit de streek te verkennen. De straatjes volgen de helling van de heuvel en komen samen aan de haven, omboord met kleurige cafés en restaurants. Op het menu staan natuurlijk Turkse specialiteiten, ge-roosterde vis en zeevruchten. Het mooie zwembad van Hotel Pirat, het enige hoge gebouw, kijkt uit op de jachthaven. In het levendige dorpje werden de vissershuisjes van vroeger omgetoverd tot winkeltjes die tapijten, ambachtelijke producten en juwelen verkopen. Of tot kunstgalerieën en bars, vaak met een terras op het dak. Er zijn ook nette, betaalbare pensions.

Sinds de Oudheid heeft Lycië de meest uiteenlopende invloeden ondergaan: het leefde onder het juk van de Perzen, van Alexander de Grote, van de Egyptische Ptolemaïden en de Romeinen. In de Byzantijnse tijd werden wallen gebouwd om de aanvallen van Arabische piraten af te slaan. Nog een herinnering aan de rol van Turkije als buffer tussen Oost en West.

Kas, aan de voet van de Taurusberg, daalt zachtjes af naar de zee. Op het einde van de hoofdstraat, met haar traditionele huizen met schilderachtige houten balkons, ziet u de hoge sarcofaag van een koning, leunend tegen een eeuwenoude boom. In de stad en op het omliggende platteland zijn nog meer graven te vinden. Aan de andere kant van de haven biedt een even oud amfitheater met 4000 plaatsen een prachtig uitzicht over de zee.

Overal langs deze rustige kust brengen wandelingen u naar historische plaatsen. De natuur en de resten van het verleden leven in een volmaakte symbiose. In het westen ligt Fethiye, het Telmessos van de Oudheid, nu een leuk badplaatsje met een grote plezierhaven die door een keten van eilandjes wordt beschermd tegen wind en storm. In de berg boven de stad zijn indrukwekkende rotsgraven uitgehouwen. Het beroemdste, dat van Amyntas, dateert van de IVde eeuw voor Christus en doet met zijn twee Ionische zuilen en zijn fronton aan een Griekse tempel denken.

De wieg van Sinterklaas

Op een kilometer of dertig van Kas, in de richting van Antalya, moet u het koste wat het wil een boottochtje naar het eiland Kekova maken. In het heldere water ziet u de verdronken ruïnes van een antieke stad en haar Byzantijnse basiliek. Langs de baai aan de overkant sluimeren schattige stadjes. Sommige, zoals Üçagiz of Kalekoy, zijn alleen met de boot te bereiken. Een fikse wandeling brengt u naar de wallen van het middeleeuwse kasteel. Boven hebt u een prachtig uitzicht over de baai van Kekova.

Tot slot nog iets over de roemruchte geschiedenis van Myra (het huidige Demre), die teruggaat tot de Vde eeuw voor Christus. De necropolis van Lycië, uitgehakt in de berg, getuigt nog van dat verre verleden. Op het einde van de Romeinse tijd, toen de stad een belangrijk centrum van het christendom was, had ze niemand minder dan Sint-Nicolaas als bisschop. De brave heilige, die in Patara was geboren, stopte volgens de legende in een decembernacht goudstukken onder de vensters van drie arme meisjes zodat ze konden trouwen. Zoals we allemaal weten, werd hij later de grote vriend van alle kinderen. In het centrum van Demre kunt u de resten van zijn kerk bezichtigen, ook als u niet arm bent en wat minder jong... n

Guy Van de Berg

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content