Positieve vrijheid

Anna’s vader, docent Elias Kroon, verlaat zijn gezin als ze nog klein is. Ze heeft geen herinneringen aan hem. Tot ze in het Louvre, voor een schilderij, beseft dat ze daar al eerder was, met haar vader. Ze neemt de trein naar Berlijn – waar hij in 1989 naartoe trok bij de val van de muur. Meer nog dan haar vader ontmoeten, wil Anna begrijpen wat hem dreef om hen te verlaten. Vanuit Berlijn schrijft ze haar vriendin ‘dat hij een positieve vrijheid had gezocht, niet een vrijheid die afhankelijk was van de onvrijheid elders, niet een vrijheid die zichzelf alleen maar kon begrijpen als de bevrijding van wat voordien het bestaan op een bepaalde manier aan banden had gelegd, maar de vrijheid tout court, een vrijheid zonder bijgedachten, zonder meer, een vrijheid zonder verleden’.