Patrick (69) is tuinranger

Privétuinen maken ongeveer 10% van de groene ruimte uit in Vlaanderen. In verkavelingen rond de steden, zoals die waar ik woon, kan dat tot 40% zijn. Als je al die tuinen biodivers inricht, met planten die verschillende dieren aantrekken, dan kan je toch een klein verschil maken.

Ik ben me pas echt met mijn tuin gaan bezighouden sinds mijn pensioen. Voordien werkte ik als bodemspecialist in ontwikkelingslanden, samen met kleine landbouwinitiatieven. Hun enige optie was met de natuur mee boeren en minder afhankelijk worden van meststoffen en pesticiden. Dat heb ik toegepast op mijn eigen tuin.

Ik heb veel gelezen over welke planten en bloemen welke dieren aantrekken. Bloemen alleen trekken wel bijen en vlinders aan, maar je moet ook de inheemse planten hebben waarop ze zich kunnen voortplanten, waar de larven kunnen groeien, en deze zijn erg specifiek voor elk insect. Vroeger keek ik van ver naar mijn tuin, nu ga ik er vaak in wandelen en kijk ik naar het leven op de planten. Ik ontdek nieuwe insecten of ik merk al eens een plaag op en ga dan op zoek naar ecologische manieren om die te bestrijden.

Toen ik hoorde dat de stad Leuven op zoek was naar tuinrangers (vrijwillige tuinliefhebbers die je advies geven om je tuin ecologisch en biodivers in te richten, n.v.d.r.), heb ik me aangemeld voor de cursus. Ik heb inmiddels zo’n 60 tuinen bezocht en advies gegeven. Vaak zijn het jonge gezinnen die pas gebouwd of verbouwd hebben en hun tuin willen inrichten. Soms zijn het oudere mensen die al veel moois hebben gerealiseerd in hun tuin, maar die bevestiging zoeken of vragen hoe het nog beter kan. En met een beter inzicht van wat biodiversiteit inhoudt, kan je gerichter keuzes maken.

Ik heb wel het gevoel dat mensen met onze tips aan de slag gaan. Sommige ingrepen zijn moeilijker te realiseren, zoals een poel of een hoge boom, maar met een waterschaal, struiken, bloemen en planten kan je al heel wat betekenen voor de biodiversiteit. Het is vooral belangrijk dat er een netwerk aan biodiverse tuinen ontstaat. Want als jij dieren naar je tuin lokt, maar je buur heeft een gemillimeterd gazon, dan moeten die beestjes een te grote afstand afleggen om voldoende voedsel te vinden. Een egelgezin heeft bijvoorbeeld 10 hectare nodig om zijn kroost te voeden.

Ik hoop dus dat door mond- aan-mondreclame nog meer mensen een beroep doen op tuinrangers. En als je het op wijkniveau kan aanpakken, kan je bijvoorbeeld ook bekijken waar je hoge bomen kan planten waar alle buren geniet van kunnen hebben.