Op reis door het leven van Elvis

Op 8 januari vieren muziekliefhebbers de 75ste verjaardag van de onbetwistbare en onovertroffen King of rock ’n roll. Plus Magazine volgde het spoor van Elvis Presley, van zijn geboortehuis in Tupelo naar Graceland in Memphis. Ons besluit? Elvis leeft!

Dick Guyton, de directeur van het Elvis Presley Birthplace Museum, heeft het wellicht al honderdduizend keer gezegd: “Als je het standbeeld recht in de ogen kijkt, lijkt Elvis tot leven te komen. Althans, zo ervaren de fans het!” Nochtans staat de King er heel versteend bij: een tiener in een simpele overall en met een gitaar in de hand, voor zijn geboortehuis in East Tupelo: een bescheiden woning met twee kleine kamers, een afdakje boven de voordeur en een schommelstoel. Hier begon zijn American Dream, tussen de armen, aan de verkeerde kant van de spoorweg. Toen Elvis dertien was, verhuisden de Presleys naar Memphis en niet eens tien jaar later keerde hij terug naar Tupelo, als miljonair en wereldster. Met de gage van zijn eerste Homecoming-concert kocht hij in 1956 zijn geboortehuis. A sentimental boy, jazeker!

Een geweer of een gitaar

“In Graceland leer je de entertainer Elvis kennen, hier het kind”, vertelt Guy, de gids die ons rondleidt door het parkje met, naast het geboortehuis ook een klein museum, een kapel en een souvenirwinkel. “We kochten en restaureerden zopas de originele kerk waar de Presleys de vieringen bijwoonden. Hier zong Elvis voor het eerst voor een publiek.”

In The Assembly of God, het houten kerkje met zes banken, komt op projectieschermen een misviering tot leven. Hier bekeerde de jonge knaap zich tot de gospel, het enige genre waarvoor hij ooit een Grammy won. “Wanneer hij op de lagere school Old Shep zong, ontroerde hij de meisjes tot tranen toe”, herinnert Shirley Jones zich wanneer de schoolvrienden van Tupelo’s beroemdste zoon herinneringen ophalen. “Maar ik was het wel die in 1945 de eerste prijs van de talentenjacht Fair & Dairy Show won! Ik versloeg dus Elvis in een zangwedstrijd!”

“Elvis en ik gingen naar de film in het Lyric Theatre. Dat deden we via de ingang die voorbehouden was voor kleurlingen”, vertelt Sam Bell. “En in de zwarte wijk Shake Rag luisterden we samen naar Missisippiblues, de roots van zijn muziek.”

Als afscheid aan Tupelo, lopen we even binnen bij de Tupelo Hardware Company, officieel een handel in ijzerwaren maar je vindt er werkelijk alles, tot muziekinstrumenten toe. Hier was het dat mama Gladys een eerste gitaar kocht voor haar zoon. “Eigenlijk wou hij een geweer”, lacht eigenaar George Booth, “maar dat vond zijn moeder te gevaarlijk.”

De outfits van Lansky

Toen de Presleys in 1948 verhuisden naar de staat Tennessee, vonden ze onderdak in de sociale woonwijk Lauderdale Courts, in downtown Memphis. Dat is nu een residentiële gated community geworden, maar u kunt er nog altijd overnachten in het appartement waar de familie Presley heeft gewoond. Dat deze stad ook een sterke blues- en gospeltraditie heeft, kunt u op zondag ontdekken tijdens de gospelmis in Mississippi Boulevard Christian Church, met opzwepende hymnes, gebeden en samenzang.

Al sinds de jaren 20 speelt het uitgaansleven van Memphis zich af in de legendarische Beale Street. Vroeger was dit een ruige buurt met goktenten en danscafé’s, tegenwoordig een typisch Amerikaans entertainement district dat ’s nachts tot leven komt. Aan de ingang van de wandelstraat word je gefouilleerd door agenten. Op de stoep en in de vele café’s en juke joints spelen bluesbands en buskers. Hier in Beale Street was Presley vaste klant bij Bernard Lansky, die alle podiumoutfits van de King ontwierp: van zijn allereerste pak tot zijn laatste, uitzinnige Las Vegasjumpsuits.

Hij bedacht ook de gewaagde kleurencombinatie roze en zwart. “Omdat Elvis zo uitgesproken mannelijk was, kon hij zelfs shocking pink dragen”, verdedigt de 82-jarige kleermaker zijn beslissing van toen. “Het allereerste pak dat ik voor hem maakte, kon hij niet betalen.”

Dat veranderde snel, toen hij op Union Avenue in de legendarische Sun Studio terechtkon. Die ziet er nog net zo uit als in de tijd van toen. Kippenvel is gegarandeerd wanneer u naar Elvis’ eerste opnames luistert op de plek waar hij in de zomer van 1954 That’s all right inzong. De studio is overdag open voor publiek, ’s nachts wordt er nog steeds opgenomen.

Graceland: het einde

Hét bedevaartsoord voor de Elvisfan is, blijft en zal altijd Graceland zijn, het landgoed dat de King kocht toen hij 22 was. De vertrekken op de verdieping zijn privé maar de muziek- annex eetkamer, de witte woonkamer en de grote open keuken zijn te bezichtigen. Hoe apart zijn smaak was, zie je het best in de Jungle room, in typische seventiesstijl met een waterval, zware gesculpteerde houten zetels en dierenprintmotieven. Of in de tv-kamer, een spiegelpaleis met drie televisietoestellen in een felgeel decor. Zijn vliegend Graceland (een verbouwd lijnvliegtuig), de autoverzameling (mét Pink Cadillac), een waanzinnige verzameling kostuums en zijn onovertrefbare collectie gouden platen vormen de exuberante nalatenschap van de King. En bij zijn graf in de meditatietuin, vlakbij het zwembad, brandt een kaars.

Wie durft nu nog beweren dat Elvis 32 jaar na zijn dood, alleen verder leeft in zijn muziek?

Tekst en foto’s: Jo Fransen