Oost treft west in een bloemenzee

Oost en west zullen elkaar niet ontmoeten, luidt het spreekwoord. Toch genieten Jean-Luc en Bernadette Duchêne van een tuin waar exotische vissen en subtropische bloemen samenleven met planten van bij ons.

Wanneer Jean-Luc (57) en Bernadette (55) Duchêne op een mooie dag van hun tuin in Dhuy (provincie Namen) willen genieten, nestelen ze zich met lectuur en muziek op bamboe zitbanken onder een verhoogde pergola met een rieten dak. Ze kijken uit op een vijver met koikarpers, horen het gekwaak van kikkers en zien vlinders fladderen boven een zee van bloemen. Wordt het te warm onder het rieten dak, dan verhuizen ze naar een luchtigere pergola verder in de tuin. Die hebben ze ingericht als een zenhoekje.

Vijvers met hoogteverschil

Thaïland, zou je denken. Of Bali. Toch kwam de inspiratie voor hun tuin van elders. “In 1998 zijn we op vakantie geweest naar het eiland Madeira”, vertelt Bernadette. “De subtropische bloemenweelde daar was voor ons echt een schok. Als we dat nu eens bij ons probeerden, dachten we. En die subtropische bloemen combineerden met tuinbloemen van bij ons? En met onze bestaande vijvers met koikarpers, want mijn man is gefascineerd door deze vissen?”

Wat nu een exotisch paradijsje is, was vroeger de binnenkoer met mesthoop van de hoeve van Jean-Lucs ouders. De metamorfose heeft 20 jaar geduldig werken gevraagd en alles gebeurde eigenhandig door de heer des huizes, een smid én ervaren ploegbaas in de bouw.

Centraal in de tuin liggen twee vijvers op verschillende hoogte in een gesloten systeem met een pomp en filters. Dit hoogteverschil vergde weliswaar de aanvoer van 15 aanhangwagens humusrijke grond, maar maakte een watervalletje tussen de twee vijvers mogelijk. De 25 koikarpers zijn mooi verdeeld over de twee waterplassen.

Strelitzia meets dahlia

Rondom de vijvers golven bonte borders die vol staan met een merkwaardige mix van uitheemse en inheemse bloemen. Voor exotische kleuren zorgen paradijsvogelbloemen (Strelitzia, bloeit twee keer per jaar), Bougainvillea’s, Datura’s, aronskelken (Zantedeschia aethiopica), bloemenriet (Can-na), Chileense jasmijn (Dipladenia, rode bloemen), Fuchsia’s, palmboompjes, Scabiosa japonica en de klimplanten Japanse blauweregen (Wisteria japonica) en gele trompetbloem (Bignonia campsis variëteit Jenny).

De wintergevoelige soorten in onze opsomming bloeien echter niet in volle grond, maar in grote potten op wieltjes. In november worden ze naar een veranda gerold die de eigenaars speciaal lieten bouwen voor de overwintering van deze planten.

Al deze schoonheden krijgen het gezelschap van een hele waslijst klassieke tuinplanten van bij ons. Niet alleen heesters (rododendron, azalea, hortensia, hibiscus), knolplanten (begonia, dahlia, iris) en vaste planten (hosta, Rudbeckia, astilbe), maar ook éénjarige zaaibloemen (afrikaantjes, Ageratum, Celosia, Impatiens, Lobelia, Salvia...).

Veel werk, maar....

Verder in de tuin blijft de bloementuin volgen. We zien Strelitzia’s tussen vaste planten en een rozenhaag die een moestuin van 1 are groot aan het oog onttrekt (het echtpaar probeert zichzelf te bedruipen in groenten). “We hebben bloemen rondom ons nodig om te leven en ons gelukkig te voelen”, lacht Bernadette. “In gespecialiseerde plantenkwekerijen zou ik alles opkopen als ik kon!” Jean-Luc vult aan: “In onze tuin zult u vergeefs naar buxus, sparren of andere groenblijvers zoeken. Ik geef toe dat dit gevolgen heeft in de winter. Dan ligt onze tuin er kaal bij en voelen we ons slecht. Maar hierdoor zien we ook als geen ander de eerste voorjaarsbloei uitkomen.”

Jean-Luc geeft toe dat zijn tuin behoorlijk wat werk vraagt. Alleen al de vele hangbakken met geraniums in de voortuin vereisen elk jaar het stekken en uitplanten van 800 planten! “Maar ik voel me goed als ik buiten bezig ben. En als alles bloeit, heeft de tuin maar twee uur onderhoud per week nodig en begint het genieten.”

Ludo Hugaerts – Foto’s Bastin&Evrard