Onveiligheidsgevoel

Wie mij het akeligste onveiligheidsgevoel bezorgen, zijn zeker niet de migranten of de diverse vormen van milieubedreiging, zelfs niet de Oost-Europese dievenbendes, maar mensen die û daar twijfel ik geen seconde aan û precies ons welzijn op het oog hebben. Denkers, wetenschappers, cijferspecialisten.

Er heerst momenteel een ware rage om alles met statistieken te verhelderen. Op elke krantenpagina û eerlijk: ook in tijdschriften û worden de percentages je in het gezicht geslingerd. Wist u dat zoveel % van de Vlamingen nog geen computer in huis heeft?

En dan?, zeg ik dan altijd. Die zoveel % zal wel zijn redenen hebben om er zich geen aan te schaffen. Bovendien: het zijn uw zaken niet!

Zoveel % van de Belgen deponeren hun belastingbrief op de laatste dag in de bus van het ontvangkantoor. Wel, dat is toch dik in orde? Als dat document er op 31 augustus is, dan is er toch geen probleem?

Het liefst vergelijkt men die gegevens dan nog eens met onze Europese partners. U gelooft het nooit, beste lezer, maar 1,35 % minder Duitsers dan Belgen dienen hun belastingbrief zo laat in! Daar ben ik even niet goed van!

Tot dusver gaat het om irrelevante details. Het wordt wél naar als ze je beginnen af te schrikken met cijfertjes na de komma, of breuken. Belangrijke mededelingen in de zin van: 5,34 op 13 Vlamingen heeft last van vreselijke ziekte X of Y. Van die 5,34 zijn er 3 die het oplopen voor hun 56,40de levensjaar, 1 is gemiddeld 57,90 en de laatste 59,07 jaar oud. Je zal maar die 0,34ste Vlaming zijn!

Wees ervan overtuigd dat er bij het zien van dit soort tabellen, veel lezers beginnen te rekenen en te tobben. Zou ik een van die 5,34 zijn, want ik heb soms ook wel eens pijn in de linkerknie? En als ik bij de bedreigde groep hoor – en ik ben nu 55,5 – heb ik dan nog 0,9 of 3,52 jaar voor de boeg voor ik geveld word?

Het wordt helemaal te gortig, wanneer de wetenschapslui in detail hun licht over de zaak laten schijnen. Een Amerikaanse specialist beweert dat die pijnscheuten in de linkerknie het gevolg zijn van het eten van aardappelen. Twee dagen later wordt die stelling gecontesteerd door een wetenschappelijk team uit Potato, Arkansas dat kan bewijzen dat het alleen klopt voor aardappelen die in zuidelijke gebieden worden geteeld. Met andere knollen is niets aan de hand. De week daarop een nieuw bericht. Zwendel in de Antwerpse haven: Italiaanse ‘patate’ worden van een Noors label voorzien. Antwerpen wordt daarop meteen als risicogebied uitgeroepen door de Bond Beter Leefmilieu.

Dan de ultieme geruststelling in de serieuze pers: aardappelen blijken totaal ongevaarlijk, tenzij ze 22 minuten worden gekookt in plaats van 21. Op pagina 5 van dezelfde krant staat echter in een klein hoekje: Zwitsers labo ontdekt klokken die op 30 minuten één minuut te snel lopen.

Intussen ben je overgeschakeld op rijst of lach je die artikelen weg. Zoals ik. n

Fred Brouwers