Ons kind woont weer thuis

Boemerangkinderen. De boemeranggeneratie. Achter deze termen gaat de groeiende groep twintigers en dertigers schuil die na een relatiebreuk of werkverlies weer bij ma en pa thuis komt wonen. Hoe gaat u, als ouders, best met deze situatie om?

Ik heb eindelijk mijn huis terug!”, schrijft Elena (60). “Mijn zoon van 35 is twee maanden geleden verhuisd naar een woning die hij gekocht heeft. Hij is in totaal drie keer naar huis teruggekeerd, telkens met al zijn meubelen en huisgerief. Ik ben een alleenstaande moeder en voel me nu ontzettend moe. Je zou verwachten dat je in zulk een situatie praktische hulp krijgt van je kinderen. Maar neen, ze zijn moe na een dag werken, ze hebben afgesproken met vrienden en jij hebt volgens hen alle tijd. Dat je zelf een dag ouder wordt en snakt naar een rustig leven en naar vrijheid, daar denken ze niet aan.”

Elena is niet alleen. Factoren als de economische crisis, hoge huurprijzen, snellere relatiebreuken, banken die een woonkrediet weigeren aan alleenstaanden, maken dat kinderen vandaag naar mama/papa terugkeren na een mislukte relatie, baanverlies of financiële problemen. En de boemeranggeneratie breidt nog uit. Volgens het jongste Thuis-Trendrapport van het kenniscentrum ILIV woont 13% van de Belgen ouder dan 19 jaar vandaag nog of opnieuw onder één dak met beide of één van de ouders.

Emotionele nood

Als ouders blijft de liefde voor onze volwassen kinderen onvoorwaardelijk. “Jullie zijn altijd welkom”, zeggen we en we zwaaien de deur wijd open. We voelen ons ook een beetje gevleid: ze kunnen ons niet missen, we moeten het in de opvoeding toch zeer goed gedaan hebben dat ze terug bij ons willen wonen.

Relatie- en gezinstherapeut Luc De Mey, zelf vader van vier kinderen, zet ons met onze twee voeten op de grond. “Wees realist. Hoe graag u het ook zouden willen, het gebeurt heel zelden dat volwassen kinderen terug naar huis keren omdat de hechting met hun ouders zo sterk is. Ze doen het vooral uit financiële, materiële en/of emotionele nood. Onderschat vooral dat laatste niet. Alleen wonen, zeker na een relatiebreuk, is moeilijk. Uw kind heeft behoefte aan nabijheid, liefde en troost. Het ouderlijke huis is dan de meest zekere en minst dure manier om die te krijgen.”

Uw leefregels en hun cocon

Regel nummer één: als zoon- of dochterlief met hebben en houden weer naar huis komt, moeten jullie samen gaan zitten. Een stevig gesprek (Hoe maken we van deze periode het beste?) moet leiden tot goede afspraken over opnieuw samenleven. “Dat gaat des te gemakkelijker wanneer u al de gewoonte van afspraken had toen uw kinderen nog thuis waren”, meent de gezinstherapeut. “Eén zaak moet voorop staan: dit is uw huis, hier gelden uw leefregels en zij moeten zich daaraan aanpassen. Uiteraard met de nodige soepelheid, want het gaat uiteindelijk om volwassenen die zelf al levenservaring hebben opgedaan.”

Die soepelheid is nodig zijn als uw zoon of dochter zelf een kind (uw kleinkind, dus) mee naar huis brengt. Luc De Mey: “De aanwezigheid van een baby of een klein kind in huis vormt een bron van vreugde, maar is ook belastend. Bovendien heeft uw zoon of dochter al een eigen band met zijn of haar kind – een eigen cocon. Die band, die intimiteit moet absoluut gehandhaafd blijven en mag niet in conflict komen met de leefregels van het gastgezin. U mag dus zeker niet de rol van vader of moeder van uw kleinkind overnemen. Het combineren van die twee leefwerelden in uw huis zal dus een grote aanpassing van iedereen vragen. Soms vergt het gewoon te veel en moet u nee durven zeggen tegen de terugkeer van uw kind.”

Een terugkeer schept kansen

Houdt een terugkeer van volwassen kinderen risico’s in, het schept ook kansen voor beide partijen. Meestal lees je dat zulk een terugkeer niet te lang mag duren, maar onze gezinstherapeut is het daarmee niet eens: “Als beide partijen zich goed voelen in het nieuwe samenleven, dan mag die periode duren zolang iedereen zich oké voelt. Het teruggekeerde kind kan ruim de tijd nemen om te sparen en een nieuwe start te nemen. Ouders krijgen een kans om hun gebrek aan aandacht of misverstanden in hun vroegere opvoeding recht te zetten en een nieuwe verstandhouding op te bouwen. Zeker alleenstaande ouders vinden het vaak fijn als zoon of dochter terugkeert naar hotel mama/papa. Hun eenzaamheid wordt doorbroken en ze krijgen welkome hulp in de huishouding.”

Meer getuigenissen van lezers over hun boemerangkinderen leest u op www.plusmagazine.be/boemerang

Ludo Hugaerts