"Ik hield eigenlijk niet zo van foto's nemen. Tot de cardioloog me enkele jaren geleden zei dat mijn conditie minder goed was dan gemiddeld voor mijn leeftijd. Dat hoorde ik niet graag, dus ben ik beginnen fietsen. Tijdens mijn tochten was ik zo onder de indruk van de mooie landschappen dat ik ze wou fotograferen en delen." Nu gaat er geen dag voorbij of Mya Verleye (58) trekt eropuit om natuurfoto's te nemen. Haar beelden verschijnen regelmatig als achtergrond bij het weerbericht op één of in de krant. "Op een weerfoto moet veel lucht staan. Wolken die onweer aankondigen, zijn de mooiste. De meeste weerfotografen staan vroeg op om een mooie zonsopgang te kunnen vastleggen. Dat doe ik niet. Ik fotografeer wat ik tegenkom. Ik neem wel heel bewust een weerfoto. Maar je moet geluk hebben. Soms word je weken niet geselecteerd, terwijl je hele mooie foto's instuurt. Het is prettig als je foto op televisie of in de krant verschijnt. Dat geeft me het gevoel dat ik iets goed kan, dat ik iets hebt bereikt."
...

"Ik hield eigenlijk niet zo van foto's nemen. Tot de cardioloog me enkele jaren geleden zei dat mijn conditie minder goed was dan gemiddeld voor mijn leeftijd. Dat hoorde ik niet graag, dus ben ik beginnen fietsen. Tijdens mijn tochten was ik zo onder de indruk van de mooie landschappen dat ik ze wou fotograferen en delen." Nu gaat er geen dag voorbij of Mya Verleye (58) trekt eropuit om natuurfoto's te nemen. Haar beelden verschijnen regelmatig als achtergrond bij het weerbericht op één of in de krant. "Op een weerfoto moet veel lucht staan. Wolken die onweer aankondigen, zijn de mooiste. De meeste weerfotografen staan vroeg op om een mooie zonsopgang te kunnen vastleggen. Dat doe ik niet. Ik fotografeer wat ik tegenkom. Ik neem wel heel bewust een weerfoto. Maar je moet geluk hebben. Soms word je weken niet geselecteerd, terwijl je hele mooie foto's instuurt. Het is prettig als je foto op televisie of in de krant verschijnt. Dat geeft me het gevoel dat ik iets goed kan, dat ik iets hebt bereikt."Mya volgde nooit een fotografiecursus en leerde alles op eigen houtje. En ze tuurt niet enkel naar de hemel, maar ligt soms urenlang op haar buik in het gras om de perfecte insectenfoto te nemen. "Ik zat als kind al graag in de natuur. Door foto's te nemen heb ik nog meer oog gekregen voor de details. Veel mensen vinden insecten vies, maar als je ze van dichtbij bekijkt, zie je pas hoe mooi ze zijn. Ook dat wil ik tonen aan de mensen.""Fotograferen heeft mijn hele leven veranderd. Ik ben veel vrolijker geworden. Ik ben nogal een piekeraar, maar wandelen in de natuur geeft me een gevoel van vrijheid. Een mooie foto nemen vergt ook zo veel concentratie dat ik soms de tijd uit het oog verlies. Het verzet mijn zinnen. Ik sta op een heel andere manier in het leven en neem elke dag zoals hij komt. Soms beland je per toeval ergens en zie je een kans die je niet mag laten liggen. Daarom neem ik altijd en overal mijn fototoestel mee."