© FOTO'S CAMILLE JS / PEPITE PRODUCTION

Musandam, de Arabische fjorden

In deze woelige tijden liggen er rond de Perzische Golf streken die vreemd genoeg nog veilig zijn. Musandam, het Noorwegen van Arabië, waar het in de winter gemiddeld 25° is, vormt een perfecte bestemming voor wie in deze koude dagen de zon wil opzoeken.

De gloriedagen van het zwarte goud mogen dan al geteld zijn, de échte rijkdom van Musandam – een exclave van het Sultanaat Oman – zijn de dolfijnen, de bontgekleurde vissen bij de koraalriffen en een zachtaardig volk van vissers-landbouwers. Zij blazen het fascinerende landschap van rotsen en water, met bergen die schril afsteken tegen de azuurblauwe lucht, leven in.

Het kan haast niet anders of de sultans en emirs die fortuin hebben gemaakt met olie geloven zelf in een meer duurzame toekomst, waarin hernieuwbare energie de toon zal zetten. Hoe verklaar je anders dat ze inzetten op een totaal andere troef dan fossiele brandstof? Qatar bijvoorbeeld wil zo aantrekkelijk mogelijk zijn voor congresgangers en zakenlui. Koeweit heeft zich gespecialiseerd in medisch toerisme. Abu Dhabi en Dubai zijn uitgegroeid tot futuristische shoppingparadijzen waar blingbling een levensstijl is. En dan is er Oman. Dit sultanaat langs de eeuwenoude zijderoute is bezaaid met ruim vijfhonderd forten en koos er bewust voor zijn identiteit, tradities en erfgoed intact te houden. Met zijn rijke geschiedenis slaagt het land erin om zelfs de meest verwende reiziger te verbluffen.

Het schiereiland Musandam bereik je het makkelijkst vanuit Dubai, na een ongelooflijk fascinerende autorit van iets minder dan drie uur. Het traject loopt een eind door de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), die Musandam scheiden van de rest van Oman. We rijden door kleine stadjes met statige gebouwen en ronduit kitscherige winkelcentra. In Musandam wordt het decor schraler. De recente en goed onderhouden weg zit geklemd tussen de zee en een onwaarschijnlijk kalkgebergte. De vormen en kleuren van de bergen lijken zo uit een bollywoodstudio te komen. In een kleine baai ligt het Atana Musandam Resort, een comfortabel luxehotel met een intieme sfeer. Perfect om te genieten van de omgeving, de duizenden kwetterende vogels en het kristallijne licht dat weerkaatst tegen de ofiolieten: donkere, veelkleurige rotsen met gepolijste rondingen. Bij het ochtendgloren is het een onafgebroken afen aanvaren van krachtige motorboten. Die komen uit het naburige Iran geiten en tapijten ruilen voor sigaretten en elektronica.

Rondvaart in een dhow

Met de glimlach en de oprechte gulheid van de Omani maken we kennis wanneer we aan boord gaan van een dhow, een traditioneel zeilbootje in teak, aangekleed met Perzische tapijten en kussens waarop het heerlijk relaxen is. De kapitein is een en al glimlach. Zijn jonge assistent gooit de trossen los en begint meteen kahwah te serveren, honingkleurige, met kardemom gearomatiseerde thee. De boot vaart langs de kust met grillige kliffen en dringt door in de khawrs (fjorden). De streek wordt ook het Noorwegen van Arabië genoemd, omwille van de vele, verspreid liggende eilandjes, de talloze lagunes en de spectaculaire rotsformaties waarmee het schiereiland bezaaid is. Maar daar houdt elke vergelijking met Scandinavië op.

Groene valleien tref je hier niet aan. In de fjorden van Musandam nemen de bergen een adembenemende duik van de top van de Jebel Harim – de 2.087m hoge Berg van de Vrouwen – tot het jadekleurige, met rotsblokjes bezaaide water. De dorheid werkt hypnotiserend. Naargelang het uur van de dag krijgen de bergen en aardlagen een gloed van vuur of inkt. Soms tekent zich het silhouet van een eenzame en koppige struik af. En net als je denkt dat er in dit uitsluitend minerale universum geen spoor van leven te bekennen valt, komt een groep vrolijk fluitende dolfijnen rond de boot zwemmen.

In de verte, diep in de inhammen, liggen een paar geïsoleerde dorpjes. Hoog op een steile rots tuurt een roofvogel naar de einder. We houden halt op een plek gevormd door stromingen en sedimenten. Koraalriffen rond de eilandjes veroorzaken een explosie van kleuren. We plonzen in het water en zetten gewapend met snorkel, duikbril en zwemvliezen de achtervolging in op duizenden bontgekleurde vissen. Nadien wordt aan boord een vorstelijke mezze geserveerd en zetten we onze ontdekkingstocht verder.

Die grote rots wat verderop, dat is Jazirat al Maqlab (Telegraph Island), met de ruïnes van een telegrafiebasis die de Britten er op het einde van de 19de eeuw hebben neergepoot. Van hier vertrok de eerste onderzeese kabel voor het verzenden van berichten tussen Karachi (Pakistan) en Londen.

Van duiken tot wellnessen

De zuidelijkste punt van ons traject ligt niet ver van de stad Dibba. Hier trakteren we onszelf op het summum van luxe: we verblijven een paar dagen in Six Senses, een uitzonderlijk sparesort in Zighy Bay, een goed verscholen plekje omgeven door hoge bergen. Dit hotel bereiken is een avontuur op zich. De meest romantische zielen komen zelfs afgedaald met een paraglider. Het resort wordt duurzaam beheerd, in volkomen harmonie met de natuur. Er is zelfs een biologische tuin waar de gasten nu en dan worden uitgenodigd voor een aperitiefje.

Offroadsafari

Nog een prettig tijdverdrijf in Musandam: een safari in de bergen. In een 4×4 verken je de omgeving van Khawr Najid, het enige vissersdorp met een strand dat met de wagen bereikbaar is. Het traject erheen voert door ronduit sensationele landschappen. We stoppen aan uitkijkpunten hoog boven de baai, zigzaggen tussen bergen van steen en werpen daarbij stof op dat decors in flamboyant goud en antraciet onthult. Her en der enkele afgelegen huisjes en waterreservoirs in plastic, meer niet. We komen ook tankwagens tegen die, afhankelijk van hun functie, een andere kleur hebben.

In dit sultanaat is water zeldzamer en kostbaarder dan aardolie of om het even welk levensmiddel. Te midden een zee van rotsen vormen de wadi’s (vruchtbare vlakten) eilandjes van groen, met amandel-, mango- en dadelbomen. In de lente, na de winterse regenval, is het hier nóg mooier. We ontdekken zelfs een woud van oude acacia’s waar geiten grazen, omgeven door de geur van wilde bloemen en kruiden. Hier wordt elk lapje grond, hoe klein ook, gebruikt om iets te telen. En elke druppel water wordt zorgvuldig opgevangen om er het land mee te bevloeien. Want de woestijn is slechts een illusie: ze herbergt duizenden vormen van leven die zich op wonderlijke wijze aan hun omgeving hebben aangepast.

TEKST & FOTO’S CAMILLE JS / PEPITE PRODUCTION

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content