Het is één uur 's nachts. Drie uur geleden is het daglicht overgegaan in een soort van schemering en nadien is het niet donkerder meer geworden. Niemand in ons gezelschap heeft slaap. We zitten op het bordes van de Vargas Wilderness Lodge in de buurt van het plaatsje Bollnäs, zo'n 320 km ten noordwesten van Stockholm. Hoewel het niet echt donker is, lijkt de natuur toch haar adem in te houden. De stilte is tastbaar. Wat later zoek ik mijn bed op, maar om half vijf schiet ik weer wakker. Verbazing alom: buiten lijkt het al middag. De zon schijnt volop, de vogels kwetteren zich te pletter en in bed blijven wordt nu wel heel moeilijk. Niet te verwonderen dat zoveeel Zweden hun bed niet zien in de kortste nacht van het jaar.
...