Met de motorhome door het Zwarte Woud

Als onervaren kampeerders rijden we met een mobilhome naar het zuidelijke Zwarte Woud, land van meren, ravijnen en dichte dennenwouden.

Met een motorhome reizen is geen luilekkervakantie. Dat blijkt als we het gevaarte afhalen en een spoedcursus krijgen: hoe bedien je het controlepanel? Wanneer mag het gasvuur aan? Hoe maak je de toiletcassette leeg? Wie op deze manier reist, moet praktisch ingesteld zijn.

Vrijheid

Onze Rimor Europeo 89 (7 m lang, 2 m breed) voelt gigantisch achter het stuur. Al bij het vertrek blijkt hoe onervaren we zijn: kasten klappen open, bekers schuiven heen en weer, de eerste spullen donderen naar beneden. Oeps, de veiligheidssloten op de deurtjes vergeten te sluiten. Maar wanneer de soundtrack van The good, the bad and the ugly door de boxen schalt, krijgen we meteen het on the road gevoel.

Bij het rijden is het vertrouwen op de zijspiegels. Ook de wind heeft veel vat op de kampeerwagen. En de snelheidslimiet respecteren is de boodschap: zodra ik 120 haal, stijgt uit het passagiersgedeelte geklaag op over zeeziekte. Wanneer ik wat overmoedig te gezwind een bocht neem, gaat ons rijdende huis overhellen.

Routeplanners voorspelden 6 uur rijden. Maar pas na ruim 7 uur verandert het decor in bossen, bergen en ravijnen, het typische landschap van het zuidelijke Zwarte Woud. We zien de nog besneeuwde Feldberg, het signaal dat we Schluchsee naderen. Het Hochschwarzwald blijkt een uiterst kampeervriendelijke regio. De acht kampeerterreinen hebben zich in Schluchsee de mooiste plekjes bij het gelijknamige meer toegeëigend. Ze zijn kraaknet. Aangenaam voor wie voor het eerst kampeert en niet gewend is aan gemeen- schappelijke douches. We stationeren de mobilhome vlakbij het meer.

Ecotoerisme

In een motorhome word je in slaap gewiegd: wanneer een reisgenoot zich omdraait in bed, voel je de deining. En je wordt wakker met de dauw die ongemerkt binnendringt. Wanneer we de luikjes openen zien we de prachtige Schluchsee die baadt in het zonlicht. In het zuivere water kun je zwemmen en watersporten beoefenen.

Het Hochschwarzwald promoot ecologisch toerisme en dus testen we het uit. Een absolute aanrader is een tocht met een elektrofiets langs verharde paden rond het meer (18 km). Dankzij de high assistance toets voel ik mij wanneer de tocht erop zit nog fit. We hebben de smaak te pakken en proberen ook de elektrobootjes. Ze zijn een verademing in vergelijking met de lawaaierige, vervuilende motorboten. De elektroboot glijdt in alle stilte over het water en zo is het dan ook heerlijk genieten van het met naaldwouden omzoomde meer.

Wie twee nachten op eenzelfde plek logeert, krijgt een Hochschwarzwald Card. Die geeft gratis recht op meer dan 50 attracties, waaronder de elektrofiets. We reserveren er ook kosteloos een elektrisch autotootje mee. Want voor kleine uitstapjes, zoals even uit eten gaan, is het natuurlijk niet evident met de kampeerwagen op pad te gaan.

Freiburg

Met pijn in het hart verlaten we Schluchsee en rijden naar Titisee, een kleine 10 km verderop. Het meer is veel kleiner, maar duidelijk meer gericht op toerisme. Titisee wordt onze uitvalsbasis voor een bezoek aan Freiburg. We parkeren de mobilhome bij het station en de trein brengt ons in 40 minuten naar de universiteitsstad. Op het Rathausplatz met haar 16de eeuwse gebouwen starten we een wandeling door het verkeersvrije en mooie stadscentrum, waar kleine beekjes langs de straten kabbelen. U moet er zeker even langs de beroemde kathedraal Freiburger Münster.

Hoogste waterval

Voor we terugkeren naar Brussel houden we nog even halt in Triberg, waar zich de hoogste waterval van Duitsland bevindt. Het water stort zich 163 m naar beneden en je kan de weg van het water volgen langs een bewegwijzerd parcours. We halen diep adem en laden de batterijen op voor terug zeven uren on the road.

Ann Heylens