Met 50 fotomodel worden, is de max!

Levenslustige vijftigers zijn nergens bang voor, ook niet om... fotomodel te worden. En dat is maar goed ook want de advertentiemarkt staat écht op hen te wachten! Edmond Limbourg, een van de finalisten van onze modellenwedstrijd in 2007, is het perfecte voorbeeld. Hij maakt steeds meer furore als internationaal model.

Een lenig en gespierdlichaam, kort peper-en-zoutkleurig haar, een alerte en frisse blik... Edmond Limbourg is 53 en straalt klasse uit. Op zijn gezicht lezen we harmonie, openheid en optimisme. Zijn wervelende carrière als model biedt hem voortdurend nieuwe kansen maar dat doet hem het hoofd niet op hol slaan. Ambitie heeft hij nochtans te koop!

Zijn uit de hand gelopen hobby staat mijlenver van zijn beroepsleven. De getrouwde maar kinderloze Edmond Limbourg wijdt zich met hart en ziel aan de kinderen van anderen. Hij werkt als pedagoog in een dienst voor kinderen uit de derde wereld die moeilijk opvoedbaar zijn of gedragsstoornissen vertonen. “Ik werk al met kinderen van toen ik zelf nog jong was”, zegt hij enthousiast. “Na 28 jaar hou ik nog altijd van mijn beroep. De passie is gebleven. Mijn dertien pupillen van 3 tot 18 jaar houden me in topvorm. Ze zorgen ervoor dat ik me jong blijf voelen. Naast mijn favoriete hobby – tuinieren -, zorgen zij ervoor dat ik ook regelmatig ga sporten: voetballen, badmintonnen, skiën en joggen. Op 45-jarige leeftijd behaalde ik trouwens nog een graduaat in de lichamelijke opvoeding.”

Voor de grap...

In zijn vrije tijd leest Edmond graag Plus Magazine, vooral de artikels over pensioen, gezondheid, welzijn en reizen. De tekst over de modellenwedstrijd in november 2006 kon hem niét meteen bekoren. Zijn vrouw moest hem pushen om zijn kans te wagen. Uiteindelijk stuurde hij – meer voor de grap dan met de bedoeling voluit voor de overwinning te gaan – twee foto’s op. Illusies maakte hij zich niet, want hij hij won toch nooit iets... Het was dan ook een complete verrassing toen hij vernam dat hij samen met 59 anderen, uit 860 kandidaten verkozen was voor de definitieve selectie. En dat hij daarna ook nog geselecteerd werd als één van de twaalf finalisten, vond hij helemaal te gek!

De finale van de modellenwedstrijd was niet te onderschatten. Edmond moest zich onderscheiden tijdens een kort interview, een fotosessie en een defilé om eventueel een van de prijzen (publieks-, jury- of internetprijs) in de wacht te kunnen slepen. Dat lukt uiteindelijk nét niet en nu was Edmond wel ontgoocheld.

“Ik had niets gewonnen, behalve de ervaring en het recht op een portfolio bij een agentschap, in dit geval People Choice”, zegt hij. “En als je dan toch op dat podium staat, wil je tot het uiterste gaan. Daarom was ik inderdaad ontgoocheld. Maar die unieke ervaring bij Plus Magazine heeft me wel doen beseffen dat ik me erg op mijn gemak voel op dat podium, voor al die mensen en fotografen. Tot dan toe vond ik mezelf veeleer een verlegen en terughoudend type. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou kunnen.”

Een rol in ‘S£ur Sourire’

Na de finale verdween de modellenwedstrijd van Plus Magazine uit het geheugen van Edmond Limbourg maar wij vergaten hém niet. Een maand na de finale stelden we hem voor, mee te werken aan een mode-reportage in het kader van Valentijn. Het was deze reportage die zijn carrière als model in een stroomversnelling bracht. Edmonds persoonlijkheid en charisma vielen bij heel wat openbare instellingen (zoals de Luxemburgse Post en Forem, EDF,...) en bedrijven (Belgacom, Daikin, Duco,...) in de smaak. Ook de filmwereld merkte hem op en sindsdien figureerde hij al in enkele kort- en langspeelfilms, zoals onlangs nog in Soeur Sourire.

25 opdrachten per jaar

“Ik ben momenteel ingeschreven in een vijftiental agentschappen in België, Luxemburg, Nederland en Duitsland. De voorbije twee jaar deed ik ongeveer 25 fotoshoots, wat overeenkomt met één opdracht per maand. En ik voel me opperbest in mijn rol als model! Ze vragen me altijd om gewoon mezelf te blijven en dat doe ik met plezier.”

De redenen van zijn succes? Allereerst het imago dat hij uitstraalt, namelijk dat van een evenwichtige, kalme, gepassioneerde, verzorgde en authentieke man die de toekomst optimistisch tegemoet ziet en die zich graag in nieuwe projecten smijt. “Het is alsof ik een tweede carrière begin. Heel boeiend!” Zijn beschikbaarheid is ook een troef. Dankzij zijn collega’s kan Edmond zich makkelijk vrijmaken want zij zijn natuurlijk trots op zijn succes en graag bereid hem op het werk te vervangen. Dankzij zijn naambekendheid kan Edmond het zich tegenwoordig al veroorloven zijn klanten uit te kiezen en wat harder te onderhandelen over de financiële voorwaarden.

Heimelijk koestert hij trouwens de ambitie een exclusief contract bij één agentschap in de wacht te slepen. “En natuurlijk wil ik ook zo lang mogelijk model blijven, dat is evident”, lacht hij. “Maar het is niet de bedoeling mijn job als pedagoog op te geven. Op het eerste gezicht lijken mijn beroep en mijn hobby misschien twee compleet tegengestelde werelden. Met de kinderen bevind ik mij in een omgeving van conflict, van lawaai en stress. En tijdens de fotosessies baad ik in de luxe, met al dat licht en die mooie kleren. Maar beide jobs hebben wel degelijk iets belangrijks gemeen: het menselijke contact is bij allebei van cruciaal belang.”

Barbara Witkowska