Lut en Martine willen meer inclusie

Als men mij vraagt wat ik doe van werk, zeg ik dat ik vrijwilliger ben. Ik word daar niet voor betaald, maar krijg er zo veel voor terug, vindt Lut Buyck (64). Ze stond 10 jaar geleden van de ene op de andere dag op straat en raakte in de vrijgekomen tijd als een van de vele vrijwilligers betrokken bij Villa Clementina, een kindercrèche waar baby’s en peuters met en zonder beperking samen worden opgevangen. “Aanvankelijk kookte ik drie keer per week. Het is een open keuken, je hebt dus veel contact met de kinderen. Ik vond het fantastisch om hen te zien spelen en evolueren. Peuters zien geen verschil tussen een vriendje dat zich ‘normaal’ ontwikkelt en eentje dat een beetje anders is. Ik ben me steeds meer gaan engageren. Omdat ik jarenlang in de media heb gewerkt, ontfermde ik me over zowat alles wat met schrijven te maken had: de website, het aanschrijven van potentiële sponsors, subsidiedossiers,...”

En recent ook een boek. “Een docto- raatsstudente deed onderzoek naar Villa Clementina. Ze schreef haar resultaten neer in een lijvig boek. Er staan zo veel positieve zaken in, die wellicht niemand ooit zou lezen. Ik wou het doctoraat verwerken tot een toeganke- lijk boek voor iedereen, met getuigenissen, uitleg over onze werking en de resultaten die we boeken. Op die manier hopen we andere organisaties te inspireren om ook meer inclusief te werken.” Het boek werd geïllustreerd door Martine Du Bois (68). Zij geeft knutselworkshops in de lagere school en in Villa Clementina. “Ik kom hier al- tijd tot rust. Hier moet niet vanalles, Je mag ook gewoon genieten van de omgeving en van het samenzijn. De Villa heeft me weer vertrouwen gegeven in de maatschappij. Dat mensen elkaar helpen en dat het ook anders kan als er een wil is. Anderzijds heeft het me ook doen beseffen dat er nog een lange weg af te leggen is om de maatschappij inclusiever te maken. Maar ik geloof dat kinderen die hier opgroeien al een heel andere kijk hebben op mensen met een beperking.”