Liese Leunens dicht op Instagram

Een jaar geleden kreeg Liese Leunens (53) een Instagramaccount cadeau voor moederdag. De gedichten die ze voordien aan een handvol mensen liet lezen, deelt ze nu met 3.500 volgers. “Het was wennen om reacties te krijgen op de schrijfsels die vroeger enkel door mijn man en drie dochters werden gelezen. Soms denk ik: zo had ik het niet bedoeld toen ik het schreef. Maar dat is het leuke aan poëzie: iedereen geeft er zijn eigen invulling aan.” Liese had altijd een grote liefde voor taal, maar pas drie jaar geleden waagde ze zich aan poëzielessen en improvisatietheater. “Ik had mijn schouder gebroken en het was lange tijd onzeker of ik mijn arm nog zou kunnen gebruiken. Terwijl ik thuis revalideerde, besefte ik dat ik iets moest zoeken waarin ik me kon uitleven, een hobby.”

Dat is poëzie geworden. De schrijfsels van Liese zijn herkenbare bedenkingen, uit het leven gegrepen, met vaak een woordspeling als twist. “Poëzie is stilstaan bij dingen waar anderen aan voorbijgaan en de moeite nemen om ze te benoemen. Je moet opletten met schrijven vanuit een emotie, want dan ben je snel geneigd om overbodige woorden te gebruiken. Ik haal inspiratie uit wat ik rondom mij hoor en zie. Ik heb altijd een notitieboekje bij. Een keer per maand typ ik alles uit. Soms slechts ideeën, soms afgewerkte gedichtjes. Samen met mijn dochters beslis ik welke gedichten op Instagram komen. Dat zijn gezellige avonden. Ze staan alle drie op eigen benen, maar dat Instagramaccount verbindt ons wat meer.” Sinds ze haar gedichten met de wereld deelt, wordt ze al eens gevraagd voor voordrachten. “Ik sta graag op een podium. De lessen improvisatietheater helpen daarbij. Ik ben het nu gewoon om mijn schrijfsels te delen. Door erover te praten met mensen krijg ik weer nieuwe ideeën.”