Lezersforum

Als ex-echtgenote van een politiecommissaris zit ik in dezelfde situatie als de ex-echtgenote van de onderwijzeres (in de juridische brieven van februari). Ik ben altijd thuisgebleven voor onze kinderen. Na 31 jaar huwelijk heeft mijn man me verlaten voor een 23 jaar jongere collega. Ik krijg alimentatiegeld tot aan mijn wettelijke pensioenleeftijd en daarna 80 % daarvan. Omdat mijn ex het ambtenarenstatuut heeft, heb ik geen recht op een rustpensioen. Als thuiswerkende vrouw heb ik de staat nooit één cent gekost en op mijn 53ste is werk vinden en een pensioen opbouwen onmogelijk. Ik vecht hier al drie jaar tegen maar er beweegt niets. Als laatste strohalm wil ik een petitie op gang brengen om het pensioenstelsel voor ex-echtgenotes van ambtenaren te herzien. Zodat ook zij niet moeten gaan bedelen bij het OCMW. Ik roep alle vrouwen in dezelfde situatie op om mij te contacteren. Minister Frank Vandenbroucke mag dromen wat hij wil (Plus Magazine maart), de meerderheid van de Belgen wil vroeger stoppen met werken dan op zestig jaar. Slechts weinigen hebben zin om een minder belastende job te gaan doen, met minder inkomen. De activiteitsgraad van onze vijftigers is misschien laag, maar onze productiviteit ligt hoog. Bovendien is er gewoon niet genoeg werk om iedereen aan de slag te houden. Wat is dan de beste keuze? Oudere werknemers verplichten in de arbeidsmarkt te blijven of jonge afgestudeerden uit de werkloosheid helpen? Het wordt hoog tijd dat de overheid flexibel wordt. Ze moet werknemers de mogelijkheid blijven bieden om vroeger te stoppen en te kiezen voor een kleiner pensioen. Dan is het een persoonlijke keuze, terwijl er nu een fundamentele oneerlijkheid heerst. De ene werknemer kan met brugpensioen op 55 of 58, terwijl de andere verplicht is tot 65 te werken. Ik kan de lezeres die in het februarinummer onbekend wenste te blijven geruststellen. Ik ben een alleenstaande man en ik vind humor wél heel belangrijk. Het is waar dat de meeste mensen vandaag het lachen verleerd zijn, maar dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Ik denk dat het bereiken van het geluk voor hen te eenvoudig is geworden. Ik ben het eens met B.A. ( Plus Magazine maart) dat we allemaal in een situatie terecht kunnen komen waarin we een pro-Deoadvocaat nodig hebben. Maar Dutroux heeft al zoveel geld gekost dat hij dit recht niet meer heeft. Als iemand een pro-Deo verdient, dan zijn het de slachtoffers en/of hun nabestaanden. Zij hebben al meer moeten boeten dan Dutroux zelf. Hierover ontvingen we veel gelijkaardige brieven en e-mails. Op basis van uw artikel Werk vinden na je vijftigste ( Plus Magazine februari) heb ik contact genomen met VDAB Antwerpen omdat ik zeer geïnteresseerd ben in de individuele begeleiding voor 50-plussers in het Project Actief 50+. Ik kreeg te horen dat het eind 2003 werd afgevoerd. Ontgoocheling en ergernis dus: ik noem dit ernstige misleiding van de lezers. Antwoord van Hans Maenhout (persdienst VDAB): "Het Project 'Actief 50+ was een proefproject in drie VDAB-centra. We hebben beslist de individuele begeleiding voor 50-plussers voortaan in te passen in onze gewone dienstverlening in alle VDAB-centra. Via trajectbegeleiding kan een consulent de kandidaat begeleiden naar een geschikte job. Als een trajectbegeleider vaststelt dat een werkzoekende bij het sollicitatieproces of bij de eerste stappen op de werkvloer ondersteuning nodig heeft, dan wordt de jobcoach hiervoor ingeschakeld. Mensen ouder dan 45 jaar vragen in het VDAB-kantoor naar een trajectbegeleider en worden verder begeleid in hun zoektocht naar een job."n Een aanvulling op uw voordeelgids Wat goedkoper wordt na uw vijftigste ( Plus Magazine maart). De mensen kunnen inderdaad in het jaar waarin ze 55 worden bij hun gemeentebestuur een aanvraag doen voor een Plus-3-Pas. Ze kunnen de pas echter pas gebruiken vanaf de dag waarop ze effectief verjaren!