Lezersforum (2)

Ze lopen sterk uiteen, uw ervaringen met een baas of bazin die uw eigen zoon of dochter kon zijn. Van bijna moederlijke gevoelens tot ernstige klachten over psychische terreur.

Zonder stress

Jaren heb ik zelf een leidinggevende functie gehad, maar na een reorganisatie in het bedrijf heeft de directie de voorrang aan een andere chef gegeven. Ik had het daar best moeilijk mee en uiteindelijk ben ik van werkgever veranderd. Mijn nieuwe job is gewoon uitvoerend en mijn chef is een dertiger (zelf ben ik 55-plus). Ik heb daar geen problemen mee omdat ik weet dat hij gestudeerd heeft. Die kans heb ik in mijn jeugd helaas niet gehad. Hij behandelt me met het nodige respect en geeft me niet de indruk dat hij mij als één van zijn oudjes beschouwt. Bovendien liggen de eisen die vandaag aan de chefs gesteld worden, zeer hoog als ik ze vergelijk met mijn eigen situatie vroeger. Op mijn leeftijd gaat het toch allemaal niet meer zo vlotjes en daarom ben ik nu blij met mijn ‘ondergeschikte’ positie. Ik kan me nog steeds voor honderd percent inzetten, maar dan zonder de stress van het leidinggeven.

Cornelia de Kort, Malle

Bittere wraak

Met zijn leeftijd had hij mijn zoon kunnen zijn, maar gelukkig is mijn zoon niet zo pretentieus, arrogant en geniepig als mijn directe baas. Omdat ik de oudste ben, krijg ik de rol van lievelingsslachtoffer. Hij lijkt steeds bezig te zoeken naar fouten die ik maak om die dan te rapporteren aan de algemene directeur. Als ik vakantie wil nemen op een moment dat de dienst het toelaat, dan bestaat zijn grootste genoegen erin stokken in de wielen te steken. Hij vindt dan wel altijd iets om me te verplichten mijn vakantieplannen te veranderen. Als hij denkt dat ik alleen maar een gewillig slachtoffer ben, heeft hij het echter mis voor. Over een paar maanden ga ik met pensioen. Ik laat hem nu rustig begaan maar ik schrijf al zijn pesterijen op en neem fotokopieën. De dag waarop ik het bedrijf verlaat, zal ik hem in het bijzijn van de directeur al die bewijzen voorleggen en zeggen wat ik van zijn jarenlang gedrag tegenover mij vind. Mijn wraak zal helaas niet zoet maar bitter zijn, want hij heeft het einde van mijn loopbaan verziekt.

Niet zomaar iets opleggen

De samenwerking met mijn veel jongere baas verloopt prima. Dat komt, denk ik, omdat hij mij nooit zomaar iets oplegt maar alles eerst met mij bespreekt. Door dit respect is er ook op de werkvloer een zeer goede verstandhouding gegroeid. Het klikt tussen ons.

Even jong als mijn dochter

Mijn vrouwelijke chef is 26 en even jong als één van mijn dochters. Ik respecteer haar omdat ze een goede visie heeft op ons bedrijf (een groot hotel in de Kempen) en een grote verantwoordelijkheid draagt. Van haar kant waardeert ze mijn ervaring en mijn klantvriendelijke houding. Ze betaalt me correct en laat nooit na haar dankbaarheid te betuigen na de geleverde prestaties. Ik bof met mijn jonge chef!

Vertel ons uw ervaring