Kunsthoppen langs onze kust

Het is weer Beaufort, dit jaar. Van badplaats naar badplaats kunnen we op zoek gaan naar eigentijdse kunstwerken op het strand en in de buurt daarvan. En opnieuw plekjes ontdekken die we nog niet kenden tussen Het Zoute en De Panne!

Dit jaar is de kans op zand in uw schoenen groter dan bij de vorige editie van driejaarlijkse project, in 2006. Voor Beaufort03 hebben méér kunstenaars werken ontworpen die ze uitdrukkelijk voor het strand hebben bedoeld. Voor ons niet gelaten, want juist die wisselwerking met de natuurelementen maakt dit project zo uniek. De Amerikaan Jason Meadows wil zelfs dat zijn kiosken gebruikt worden als speeltuig en graffitidecor.

Het leuke van het Beaufortproject blijft zonder twijfel het hoppen van badplaats naar badplaats, van kunstwerk naar kunstwerk en het ontdekken van plekken die zelfs ervaren kustgangers niet kennen. Zoals het stuk tussen de jachthaven van Zeebrugge en het Visserskruis, waar Luc Deleu zijn containerhuis Orbino heeft neergezet. Aan één kant zie je de intieme jachthaven op mensenmaat, aan de andere kant het geweld van de containerhaven.

Een andere ontdekking is het natuurreservaat aan de IJzermonding in Nieuwpoort. Aan de rand ervan heeft Philippe Aguirre y Otegui, een Belgische kunstenaar van Baskische afkomst, zijn rechtopstaande boot-structuur geplaatst. Die is gemaakt naar de prauwen waarmee boot-vluchtelingen vanuit Senegal de Canarische eilanden proberen te bereiken. Onze palm gaat echter naar de tunnel die het Zeepreventorium in De Haan met het strand verbindt (foto rechts). Voor patiënten is deze privétunnel een manier om snel en gemakkelijk het strand te bereiken. Nu is de ruimte één groot kleurenfeest geworden dankzij de fresco’s die het geëngageerde Chileense kunstenaarscollectief Brigada Ramona Parra hier maakte, samen met de kinderen van het Zeepreventorium.

Ontroering op het strand

Beaufort03 kan niet uitpakken met topwerken als de schildpad van Jan Fabre (in 2003) of de spin van Louise Bourgeois (in 2006). Klinkende namen zijn er evenmin, met uitzondering van de Fransman Daniël Buren. Die heeft op het strand van De Haan honderd vlaggenmasten met felgekleurde windhanen ingegraven.

Phillip Van den Bossche, de curator van het project, heeft het verwijt gekregen dat zijn keuze te intellectualistisch is. Te veel nadenken en te weinig voelen. Voor een deel klopt deze kritiek, maar bij sommige werken grijpt de ontroering je toch naar de keel. Bij de houten koepel van de Brit Aeneas Wilder in Westende is de sacrale sfeer tastbaar. De ufo van de Belg Louis De Cordier op het strand van Bredene straalt een mysterieuze kracht uit. En je moet al heel hardvochtig zijn om niet ontroerd te worden door het werk Holiday in Melsbroek op het strand van Nieuw- poort-Bad. Net als in het gesloten asielcentrum 127bis heeft Sven ’t Jolle een dubbele rij hoge prikkeldraad rond kleurrijke kinderspeeltuigen geplaatst. Nergens kun je zo vrij spelen als op een strand, maar hier even niet.

Grote namen in Muzee

Grote namen vinden we dan weer wel in Beaufort Inside, dat is het (betalende) luik van het evenement in het Muzee in Oostende. Ensor, Delvaux, Masereel, Magritte, Meunier, Van Rysselberghe, Permeke, De Smet, maar ook Albert Einstein, Hugo Claus, Emile Verhaeren... Het is bijna ongelooflijk hoeveel kunstenaars in de brede zin van het woord ooit aan onze kust geleefd en gewerkt hebben.

In het Muzee laat de tentoonstelling Herinneringen – Kunstenaars aan de Belgische kust 1830-1958 werk van al deze mensen en documenten zien. Met een paar speciaaltjes. Zoals het plan van architect Jean Baes die in 1887 uit het niets een nieuwe badplaats (Knokke) mocht scheppen. U ziet hier ook wervende affiches uit de belle époque of de kunst van Belgische militairen aan het IJzerfront tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Ludo Hugaerts – Foto’s Bart Degrande

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content