Krassen

Ella is taxichauffeur en mantelzorger voor haar zus. Zelf heeft ze het moeilijk om relaties aan te gaan. Vanuit haar taxi – die voor haar soms een biechtstoel en soms een cocon is – observeert ze Rick, met wie ze zelf het contact verbrak. De gevoelens die ze nog altijd voor hem heeft, koestert ze als haar mooiste liefde, niet vatbaar voor de krassen van alledag. “Mag je het wel liefdesverdriet noemen als je jezelf de pijn hebt aangedaan en die hier regelmatig komt voeden? Is liefdesverdriet niet het recht van de verlatene?”, vraagt ze zich af, terwijl de praatjes die ze in haar taxi met de klanten maakt ‘als platte stenen over de oppervlakte van het leven ketsen’.