Koop niet wat je niet begrijpt!

Bij Cash! – ooit de beleggingsbijlage van het economische weekblad Trends – kregen we veel post van lezers over de beurs, obligaties, beveks enz. Ik herinner me een brief die nogal ingewikkeld begon: “Mijn zoon werkte drie jaar geleden in New York en woonde daar een conferentie bij van de grote baas van General Mining, een Australische groep die duidelijk een mooie toekomst voor zich had. Ik kocht dus een obligatie met warrants van die groep, maar nu zegt mijn bankier dat de warrants niets waard zijn. Hoe kan dat?”

Een woordje uitleg. Een warrant is een soort van bon die je het recht geeft om tegen een vooraf bepaalde prijs (bijvoorbeeld €100) een aandeel te kopen. Als het bedrijf goede zaken doet, zal de koers van zijn aandeel misschien naar €110 of €120 stijgen, zodat je bon automatisch €10 of €20 opbrengt.

Door een obligatielening met (gratis) warrants uit te geven, biedt een bedrijf de belegger dus de mogelijkheid om wat winst te maken. In ruil daarvoor brengt de obligatie iets minder op dan normaal (bijvoorbeeld 5% in plaats van 7%). Het bedrijf heeft daar dus sowieso voordeel bij, terwijl het voor de belegger wachten is op de opbrengst, ofwel door voor €100 een aandeel te kopen dat misschien €120 waard wordt, ofwel door zijn warrant voor €20 te verkopen.

Onze lezer wist dat allemaal. Maar één belangrijk ding had hij over het hoofd gezien. Een warrant heeft namelijk, net als een kortingsbon op een pakje koffie – en daar lijkt hij ook wel op – een vervaldatum. Als die voorbij is, wordt de warrant waardeloos. Zo eenvoudig is dat.

Het gebeurt wel vaker dat spaarders het onderste uit de kan willen zonder de basisbegrippen onder de knie te hebben. En het gebeurt ook dat hun bankier hen producten voorstelt die zo ingewikkeld zijn dat bijna niemand ze begrijpt. Tot de overheid er in juni 2011 een einde aan maakte, waren complexe gestructureerde producten in de stijl van ‘je ontvangt de stijging van de beursprijs als die meer dan 20% bedraagt maar onder de 38% blijft, op voorwaarde dat de euro niet boven de 1,40 uitstijgt tegenover de dollar’ erg trendy.

Ik stel het allemaal een beetje karikaturaal voor, maar in feite overdrijf ik niet! Dergelijke beleggingen zijn ondoorzichtig en een valstrik voor naïeve beleggers. Een expert heeft berekend dat ze slechts in 2 tot 3% van de mogelijke situaties winst opleveren. Je moet maar durven! Als je iets niet begrijpt, laat je deze producten beter links liggen.

Bang dat je zo een buitenkansje mist? Weinig waarschijnlijk. Of vrees je een dom of een mal figuur te slaan? Dat hoeft niet. Kijk naar Warren Buffet, volgens veel kenners de slimste belegger ter wereld en lange tijd de tweede rijkste man ter wereld. Toen de technologieaandelen op het einde van de jaren 1990 erg in trek waren, vroeg iemand waarom hij daar niet aan meedeed. Zijn uitleg was heel eenvoudig: “Ik beleg nooit in wat ik niet begrijp.” Dat gezond verstand heeft hem een flink verlies bespaard toen de technologiebubbel barstte. Er zijn slechtere voorbeelden om te volgen!

Net als de kortingsbon op het pakje koffie, heeft ook de warrant een vervaldatum.